...Σκέψεις και συναισθήματα, κέρασμα στον ταξιδιώτη...

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Χρόνια Πολλά & Καλά Χριστούγεννα





Χρόνια Πολλά και καλές Γιορτές...
Σήμερα θα δώσουμε κάποιες ιδέες και προτάσεις για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι... Ορισμένες από αυτές, ήδη υπάρχουν στο άλμπουμ εικόνων μας με την ονομασία: "Rock μαγειρείο", οπότε, απλά, θα δείτε να υπάρχει το ανάλογο link για να σας κατευθύνει εκεί...
Πάντως, η πρότασή μας, είναι κάτι από τον τόπο μου...την Μεσσηνία, όπου αυτές τις μέρες συνήθως, έσφαζαν τον χοίρο που έτρεφαν όλο το καλοκαίρι, μέχρι και τώρα, κι έτσι έφτιαχναν το ονομαστό, Χοιρινό με σέλινο.!
Ένα πιάτο που το τιμούσαν δεόντως...με ή χωρίς αυγολέμονο, ανάλογα τα γούστα...!
Πάμε το λεπόν, να μαγειρέψουμε το Χοιρινό με σέλινο...!
Ας αρχίσουμε με όλα αυτά που θα χρειαστούμε, την ώρα που ακούμε τον Ray Charles σε ένα όμορφο και κλασικό κομμάτι ανάλογου ύφους. Merry Christmas Baby
( http://www.youtube.com/watch?v=mAPvi9Oe29A )

1,5 κιλό χοιρινό μπούτι, χωρίς κόκαλα κομμένο σε κομμάτια,
1-2 κιλά σέλινο, με δυο σελινόριζες, 1 ποτηράκι άσπρο κρασί...προαιρετικά, αλλά του πάει με τρέλα... ,1 κούπα σχεδόν λάδι, 1 μέτριο κρεμμύδι ξερό, 1 χούφτα μυρωδικά...άνηθο, μαϊντανό μάραθο, και τα ανάλογα αλατοπίπερα κατά βούληση...
Και για το αυγολέμονο, αν θέλουμε, 2 αυγά, και χυμό από 2 ζουμερά λεμόνια.

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Τα πάθη της βροχής

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.

Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

(Κική Δημουλά)



Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

οι γυναίκες σε δημόσιο χώρο, πάνε δυο δυο στην τουαλέτα....ναι, αλλά γιατί;

Γιατί οι γυναίκες πηγαίνουν στην τουαλέτα ντουέτο;
Ένα ερώτημα που έχει βασανίσει κάθε αντροπαρέα, με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί διάφορες εκδοχές περί του θέματος. Ας τις δούμε λοιπόν...

Θεωρία συνωμοσίας α':
Mια ακραία εκδοχή που ίσως δεν έχεις σκεφτεί, και αποκαλύπτει πολλά για τη γυναικεία ψυχολογία. Πηγαίνουν εκεί για να κάνουν την ανάγκη τους η αλλιώς "τσισάκια". Και κάπου εκεί είναι που χρειάζεται η φίλη-bodyguard. Mην κοροϊδευόμαστε σε πολλά club τυχαίνει οι τουαλέτες να μην κλειδώνουν η να έχει χαλάσει το πόμολο. Όταν μάλιστα οι τουαλέτες ανδρών και γυναικών είναι μαζί καταλαβαίνουμε ότι δημιουργούνται... προβλήματα !

Θεωρία συνωμοσίας β':
Θεωρούμε πως η υποψήφια, ως γνήσια γυναίκα, υποκινουμένη από τις ανασφάλειες, σχετικά με την εμφάνισή της, θα χρησιμοποιήσει την τουαλέτα για καλλωπισμό ( lak στο μαλλί που κάτσιασε, καθάρισμα της μάσκαρας, προσθήκη κραγιόν για χείλη ελκυστικά κ.α). Σε αυτή την περίπτωση, η φίλη, χρειάζεται για να κάνει σχόλια, όπως «θεά είσαι φιλενάδα», «κούκλα», «τέλεια», «τρέλα η σκιά σου», «όχι καλέ δεν μουντζουρώθηκες» και άλλες τέτοιες γυναικείες μ...ες που θα της φτιάξουν τη διάθεση.

Θεωρία συνωμοσίας γ' :
Και τώρα, ας μπούμε στα άδυτα της γυναικείας ψυχολογίας. ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ, ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ, ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ... Θέλει να σχολιάσει! Για τον γκόμενο δίπλα, για την γκόμενα απέναντι που θέλει να της τον φάει, για τον μ...α που την έστησε και ποτέ δεν την πήρε τηλέφωνο, για το καλσόν που την κόβει, για τις γόβες που θα ήθελε να είχε... Μόνη της θα μιλάει η άλλη; Κρατιέται όσο μπορεί, όμως. επειδή θα σκάσει θα πάρει τη φίλη της από το χεράκι, (θα τη σύρει με το ζόρι αν το παίξει δύσκολη) και τρέχοντας, θα την οδηγήσει στην τουαλέτα, για «μπλα-μπλα». Στην τουαλέτα, που η φωνή της μπορεί να ακουστεί, που δεν θα χρειάζεται να ξελαρυγγίζεται, που δεν θα στήνει αυτί, η άλλη η αχώνευτη (όλα θέλει να τα μαθαίνει η κουτσομπόλα), και γενικά μπορεί να "θάψει" με την ησυχία της.

Θεωρία συνωμοσίας δ' :
H πιο ρεαλιστική από όλες τις εκδοχές. Δυο κοπέλες κοιτάζονται, χαμογελάει η μια στην άλλη, ξανακοιτάζονται και σηκώνονται να πάνε μαζί στην τουαλέτα. Στην συνέχεια, μπαίνουν μέσα, και  κλειδώνουν. Φιλιούνται, η μια βγάζει το φόρεμα της άλλης... σοβαρέψου ρε! Πολλές ταινίες δεν έχεις δει; Εκτός, και αν όλες οι λεσβίες σε αυτό τον πλανήτη δεν έχουν σπίτι...!
Πηγή: newsbomb.gr

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

...στιγμές...

...κάποιες στιγμές, το μόνο που θέλω, έναν δυνατό κινητήρα για να γίνουμε ένα.... να καλπάσουμε κι ο άνεμος να έρχεται προς απάντησή μας με ανοιχτή την παγωμένη του αγκαλιά...

Πόσο λαχταράω, εκείνες τις στιγμές: όταν, οι συγχορδίες των εμβόλων την ώρα που δίνουν την μελωδία της μέγιστης ροπής...λίγο πριν το στροφόμετρο καλπάσει στην κόκκινη περιοχή...ενώνουν τις φωνές τους, με τον στακάτο ρυθμό δυο μπάσων εξατμίσεων σε ένα κρεσέντο αδρεναλίνης και συναισθημάτων...κι ο καβαλάρης ατενίζει αγέρωχος, κόντρα στον άνεμο της ταχύτητας αγκαλιά με την αγαπημένη του μάγισσα που ζητά, να κλέψει την ψυχή του...!!!


Spirit of Indians

.........
Κατά καιρούς, τρώω  κάτι κολλήματα με μουσικές "παράξενες"... ανορθόδοξες, και γενικά απ' αυτές που δεν είναι για τους πολλούς...
Ζουρλός είπαμε, μην επαναλαμβανόμαστε...άλλωστε, δεν το 'κρυψα ποτέ...!



Μια από τις αδυναμίες μου, είναι και οι μελωδίες, με την ταμπελίτσα την τσίγκινη, που λέει: Ινδιάνικα.
Ανέκαθεν θαύμασα την φιλοσοφία και την  κουλτούρα των γηγενών Ινδιάνων της Αμερικής... ιδίως την φυλή Νάβαχο και των Τσέροκι.!


Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Κυριακάτικο μενού


Γεια και χαρά μας...Ακόμη ένα μεσημέρι Κυριακής, που η κουζίνα του Rock μαγειρείου άνοιξε τις πόρτες τις και σας προσκαλεί να δημιουργήσουμε ένα υπέροχο Κυριακάτικο γεύμα...Τι λέτε, θα ανταποκριθείτε της πρόσκλησης;


Σήμερα η πρότασή μας, λέει:
Πανσέτες χοιρινές φούρνου, με πικάντικης σως που συνοδεύονται από φάβα Σαντορίνης, πράσινη σαλάτα και κρητικό ντάκο με ανθότυρο... και για επιδόρπιο, κέικ σοκολάτας, με γλάσο καραμέλα-σοκολάτα...!Πως σας φαίνονται;Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, κι ας μην χρονοτριβούμε...Εμπρός μαγειρεύουμε, υπό τους ήχους των Thin Lizzy - Dear Miss Lonely Hearts.... http://youtu.be/4xr3O6Yz3mQ ...
Πανσέτα με σως πικάντικη

Το λεπόν, θα χρειαστούμε αυτά:


Για την φάβα μας,
2 κούπες φάβα...καθαρισμένη καλά...1 μέτριο κρεμμύδι, 1/2 κούπα ελαιόλαδο απ' το καλό πάντα,1 χουφτίτσα μαϊντανό ψιλοκομμένο...για το συνοδευτικό1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο, χυμό λεμονιού, αλατοπίπερα κατά βούληση


Για το κυρίως πιάτο,
κιλό χοιρινή πανσέτα σε χοντρές φέτες, 1 φλυτζανάκι λάδι,2-3 σκελίδες σκόρδο, 2-3 κουταλιές μέλι, 4-5 κουταλιές μουστάρδακι άλλες τόσες κέτσαπ, 1 φλυτζανάκι χυμό ντομάτας,και κατά βούληση εκτός τα γνωστά αλατοπίπερα, θέλουμε και κύμινο, ρίγανη, θυμάρι, πάπρικα, κόλιανδρο, και βασιλικό, όλα αποξηραμένα και τριμμένα...


Για την σαλάτα μας,
Άνηθο, σπανάκι, και μερικά φύλλα άιζμπερκ, μαρούλι, 1 πορτοκάλι σε φέτες, και 1 κουταλιά μέλι, 1 κουταλιά μπαλσάμικο κόκκινο ξύδι, και 4 κουταλιές ελαιόλαδο από το καλό, το χωριάτικο, με 6-8 κυβάκια τυρί μοτσαρέλα...


Για τον Κρητικό τάκο,
4-5 παξιμάδια από κριθαροκουλούρα...ή απλά, κριθαρένια,1 ώριμη μεγάλη ντομάτα τριμμένη στον χοντρό τρίφτη,λίγο ελαιόλαδο, μια ψιλή ρίγανη κι αλάτι, μερικές σταγόνες λευκό ξύδι, και τέλος κομμάτια ανθότυρο για το πασπάλισμα...


Και για το κέικ σοκολάτας,
1 κούπα βούτυρο, 2 κούπες ζάχαρη, 6 αυγά, 1/2 κούπα γάλα, 2 βανίλιες, 1 κούπα κακάο, 2 κούπες  αλεύρι κόκκινο...που φουσκώνει μόνο του, 1 ψιλή αλάτι...προαιρετικά...
Για το γλάσο,
κούπα σπασμένα κομμάτια κουβερτούρας, 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα, 2 καλές κουταλιές αγελαδινό βούτυρο...εναλλακτικά, μαργαρίνη...


Καλά όλα αυτά, αλλά τι και πως;

Αρχικά ας βάλουμε το κρέας στην μαρινάδα. Παίρνουμε ένα μεγάλο σκεύος κι ανακατεύουμε  το λάδι, τις ντομάτες και τα μυρωδικά και μετά βάζουμε τις πανσέτες να κολυμπήσουν στο υλικό και να σκεπαστούν καλά. Ύστερα καλύπτουμε το σκεύος με μεμβράνη και αφήνουμε εντός ή εκτός ψυγείου μέχρι να ετοιμάσουμε κι όλα τα υπόλοιπα.!

Πάμε για την φάβα μας τώρα.

φάβα Σαντορίνης

Πλένουμε τη φάβα καλά σε ένα σουρωτήρι , και την βάζουμε σε μία κατσαρόλα και την σκεπάζουμε με νέρο. 
 Όταν αρχίζει να βράζει και να αφρίσει  την ξαφρίζουμε λίγο. Κατόπιν στα μισά του βρασμού αν θέλουμε προσθέτουμε το κρεμμύδι που έχουμε κόψει στα 4 και την αφήνουμε  να βράσει μέχρι να δέσει και να χυλώσει, ανακατεύοντας που και πού για να μην κολλήσει.!
Προσθέτουμε  το λάδι, τον μαΐντανό, το χυμό του λεμονιού το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και  αλατοπίπερα κατά βούληση. Στολίζουμε με λίγη κάπαρη, ή βολβούς τουρσί...ή μερικές ελίτσες.

Ετοιμάζουμε και την σαλάτα, 

Σαλάτα πράσινη με άισμπεργκ

Πλένουμε πολύ καλά τα λαχανικά μας και τα κόβουμε με το χέρι στο μέγεθος που μας αρέσει....μέσα στην σαλατιέρα μας...
Ανακατεύουμε μαζί το λάδι, το ξύδι, το μέλι, αλάτι και πιπέρι και με αυτό περιχύνουμε τα λαχανικά. Ύστερα, προσθέτουμε τα κομμάτια της μοτσαρέλας, και τις ροδέλες από πορτοκάλι στολίζοντας την σαλάτα μας, κι  την αποθηκεύουμε στην συντήρηση του ψυγείου μέχρι το σερβίρισμα.!

Το λεπόν, ήρθε η ώρα να ψήσουμε τις πανσέτες.
Αφού έχουμε βάλει το φούρνο να κάψει στους 180c βάζουμε το κρέας μας σε ταψάκι, κι αφού το σκεπάσουμε με την σάλτσα και 2 κουταλιές ακόμα λάδι, το ψήνουμε για σχεδόν μια ωρίτσα....αν χρειαστεί το σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο, ανάλογα τον φούρνο μας.

Κι όσο ψήνονται οι πανσέτες, πάμε να ετοιμάσουμε και το κεικ σοκολάτας να ναι έτοιμο για ψήσιμο.
Αρχικά βάζουμε το ζαχαρούχο γάλα να βράζει μέσα σε μια κατσαρόλα με καυτό νερό για όση ώρα ψήνεται το κρέας μας στον φούρνο.

Παράλληλα ετοιμάζουμε το κέικ.
Κοσκινίζουμε αν θέλουμε πρώτα, για πιο αφράτη υφή, όλες τις σκόνες, δηλαδή τις βανίλιες, το κακάο, το αλεύρι, το αλάτι, και τα βάζουμε μετά στο μπωλτου μίξερ.
Ρίχνουμε κι όλα τα υπόλοιπα υλικά: βούτυρο, ζάχαρη, αυγά, γάλα. Και στην συνέχεια  με χαμηλή ταχύτητα ,τα; δέρνουμε όλα αυτά μαζί για κάμποσα λεπτάκια, μέχρις ότου αγκαλιαστούν θερμά κι ενωθούν σε μείγμα οικογενείας.
Δυναμώνουμε τώρα το μίξερ  μας, και χτυπάμε στην πιο δυνατή ταχύτητα για άλλα πέντε λεπτά, για να βεβαιωθούμε πως αγαπήθηκαν σφόδρα κι έγιναν "σάρκα μία".
Παίρνουμε τώρα μια φόρμα για κέικ, και την βουτυροαλευρώνουμε καλά, αδειάζουμε το μείγμα και  μόλις βγουν οι πανσέτες από τον φούρνο το χώνουμε στο καπάκι, και ψήνουμε το κέικ μας στις αντιστάσεις...πάω κάτω...και στην τελευταία σχάρα, στους 180οC σχεδόν μια ωρίτσα κι αυτό....μέχρι να φουσκώσει και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα. ...
Αφού ψηθεί, το βγάζουμε και το αφήνουμε για 10΄ στη φόρμα, μετά το ξεφορμάρουμε σε σχάρα να κρυώσει καλά.!

Κέικ σοκολάτας, με γλάσο σοκολάτα καραμέλα

Πάμε να κάνουμε και το γλάσο με την καραμελωμένη σοκολάτα.
Αφού βράσει το ζαχαρούχο γάλα, το αφήνουμε να κρυώσει καλά..ή το βάζουμε σε κρύο νερό και μετά το ανοίγουμε για να μην μας σκάσει και πασαλειφτούμε εφόσον ο βρασμός συνεχίζεται...  Παίρνουμε τώρα μια  κατσαρόλα και ρίχνουμε τα κομμάτια της σοκολάτας και το βούτυρο, στην συνέχεια προσθέτουμε την καραμέλα γάλακτος. Σε πολύ χαμηλή φωτιά αφήνουμε να λιώσει και να ομογενοποιηθεί το γλάσο, ανακατεύοντας συνέχεια για να μην μας κολλήσει. Αφήνουμε λίγο το γλάσο να κρυώσει. Αφού τοποθετήσουμε το κέικ σε πιατέλα, το περιχύνουμε με το γλάσο που φτιάξαμε...!

Και στο τσακ μπαμ να ετοιμάσουμε και τον κρητικό τάκο, βρέχοντας τα κρίθινα παξιμάδια, τα οποία στραγγίζουμε τινάζοντας από τα περοτά νερά, και τα ραντίζουμε με λίγο ξυδάκι, τα αλάτιζουμε με χοντρό αλάτι κατά προτίμιση, τα λαδώνουμε με  λίγο λάδι κι από τις δυο πλευρές. κι απλώνουμε πάνω τους την τριμμένη ντομάτα, τα ριγανώνουμε και στολίζουμε με το ανθότυρο κι αν θέλουμε με λίγους σπόρους κάπαρι...!


Το λεπόν, τώρα σερβίρουμε τα φαγητά μας και τα τσακίζουμε με την ησυχία μας.!


Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Φέρσου σαν άντρας;

Take it Like a Man by Dave Meniketti

O Meniketti βασικό στέλεχος της Hard Rock μπάντας, Y&T εφόσον υπήρξε ο κιθαρίστας, τραγουδιστής, κι αρχηγός της μπάντας, το 1988 κυκλοφόρησε τούτη την κομματάρα. Ανήκε στον προσωπικό του δίσκο πλέον, On the Blue Side...όπου κάνει αρκετά περάσματα στην Blues με το δικό του Rock ύφος.!

Προσωπικά, έχω μεγάλη αδυναμία σε τούτον τον ύμνο. Μιας και με κέρδισε αμέσως, η μελωδία, μα και ο πόνος, που κλείνει μέσα της, όλη η περιγραφή της ενδεχόμενης απώλειας, για το ταίρι του ερωτευμένου... 

Ω, Ναι...για άλλη μια φορά, βρίσκεται μπρος μας μια μελωδία, που εκφράζει το σύνθημα: τα πάντα για τον Έρωτα...και μεταξύ μας, η Blues αρχικά, μα και η Rock...ως, παιδί της...αργότερα, καταφέρνουν να δώσουν το συναίσθημα της απόγνωσης, μα και η συνειδητοποίηση πως δεν μπορεί να μπει σε κλισέ. Ναι, ομολογεί, δεν μπορώ να το δεχτώ σαν άντρας.!

Γιατί, πολύ απλά, ή Rock λέει αιχμηρές αλήθειες. Στον Έρωτα μα και τον τρόπο που αγαπάς, δεν υπάρχει διαχωρισμός στα φύλα. Απλά, νιώθεις, βάζεις και την προσωπική σου ζούρλια, κι εκφράζεσαι αυθόρμητα...
Να, γιατί το εν λόγω κομμάτι το ακούω ξανά και ξανά μα, δεν το βαριέμαι. Κι έχει την προσωπική σφραγίδα του Maniketti στον τρόπο παιξίματος κιθάρας. Ναι, αυτά τα riff είναι ξεμυαλίστρες, κάνουν την καρδιά σου να χορεύει, καθώς σκέφτεσαι, Εγώ, τι θα έκανα σε ανάλογη περίπτωση;

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Ένα δολλάριο και 75 cents η σφαίρα



Όπου χτυπάει σφαίρα χτυπάει η καρδιά μου
Σφαίρα της μαίας τα παγωμένα χέρια
Και η πρώτη αγκαλιά σφαίρα
Οι προσευχές που αποστήθισα σφαίρα

Στα όνειρα κάποιου άλλου αργά μεγάλωσα
Και ένιωσα πως τα όνειρά του θα ‘θελε να γίνουν
Όνειρα δικά μου
Και τα ρούχα που έραβε δικά μου
Μισός κόσμος ντυμένος μια στολή
Και ο άλλος μισός σε μια στολή κρυμμένος

Σφαίρα και το μέταλλο που τρυπάει τη καρδιά μου
Κόκκινο της σφαίρας
Αίμα μου το αίμα
Αυτό δικό μου
Ένα δολάριο και 75 cents η σφαίρα
Ίδια η τιμή και για τη σφαίρα τη δικιά μου.

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

John Lennon 31 χρόνια Rockάρει στην μπάντα τ' ουρανού

Κι ένας ακόμη ο φετινός χρόνος, που λείπει μακριά μας ο σκάθαρος...32 χρόνια περάσαν


O Τζων Γουίνστον Όνο Λένον (.John Winston Ono Lennon, 9 Οκτωβρίου 1940 – 8 Δεκεμβρίου 1980) ήταν Άγγλος μουσικός και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος των Beatles. Εκτός από την επιτυχημένη μουσική του σταδιοδρομία, διακρίθηκε επίσης ως ακτιβιστής του 20ου αιώνα, υιοθετώντας έντονη δράση σε κοινωνικά ζητήματα, ειδικότερα ως ηγετική μορφή του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Η μουσική του επηρέασε πολλούς δημιουργούς και θεωρείται από τους πιο δημοφιλείς και πολυδιασκευασμένους τραγουδοποιούς. Ως μέλος των Beatles, τα τραγούδια του αποτέλεσαν αφορμή για τη δημιουργία μια παγκόσμιας κίνησης εκδήλωσης θαυμασμού που ονομάστηκε Beatlemania. Μετά τη διάλυση των Beatles ακολούθησε ατομική πορεία στη δισκογραφία. Ανάμεσα στις κορυφαίες δημιουργίες του ανήκει το τραγούδι Imagine καθώς και το Give Peace a chance. Δολοφονήθηκε από έναν οπαδό του στις 8 Δεκεμβρίου 1980.


απτόητοι

Δε μασάμε πια, δεν πάει να γυρνάνε όλα ανάποδα...
Και κατά πως λέμε, ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό...

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

κι η βρόχα έπεφτε str8


Η βρόχα έγινε καταράκτης.... Κεραυνοί, αστραπές, αντάρα. Κι εγώ χαζεύω κείνο το έρημο παγκάκι μες το δάσος...Εκεί που γέλια το έτριψαν και δάκρυα το γυάλισαν, και τώρα η βροχή περνάει της λήθης το βερνίκι.... Μα του Έρωτα οι στιγμές, του πάθους οι εικόνες δεν μπορούνε να σβηστούν, μήτε να ξεθωριάσουν...Κι αυτές φωτίζει τώρα η αστραπή, τούτες λούζει η βροχή που εγώ θωρώ και καμαρώνω...
Κι ένα τσιγάρο να φέγγει η καύτρα στο σκοτάδι.... 
Μικρέ Παράδεισέ μου πόσο σε γουστάρω, απολαμβάνοντας την ομορφιά σου...

τα της ζήλειας...

Eίναι πράγματι αμφίβολο αν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει έστω και μία φορά στη ζωή του ζήλια. Παρ’ όλα αυτά, η ζήλια δεν είναι ένα αμιγές συναίσθημα, αλλά ένας συνδυασμός συναισθημάτων, που συμπεριλαμβάνει το φόβο, το θυμό και το άγχος. Παρότι η ζήλια μπορεί να καταστρέψει σχέσεις σημαντικές και να καταδυναστεύσει τη ζωή των ανθρώπων, στα μάτια μας δεν είναι καθόλου φυσιολογικός ο άνθρωπος που βιώνει έναν έρωτα αλλά δείχνει να μη ζηλεύει το αντικείμενο του πόθου του.....
Aνάμεσα στη λογική και την τρέλα


Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Το μπλουζ του αλιέα...

Για ποιον ψαρά λέτε να χτυπά το σήμαντρο;
για κείνον που ριξε μια πετονίτσα και περιμένει το ψαράκι να φάει το δόλωμα;
για τον άλλον που μοχθεί όλη την νύχτα να απλώσει αργά τα δίχτυα του στον βυθό,
και τα χαράματα να τα ανασύρει με όλο του τον κόπο;

Για τάχα για τούτον, τον αλιέα, στιγμών, εμπειριών και συναισθημάτων;
Προτιμώ τον τελευταίο, που ξέρει κι επειδή ξέρει...τον έκαναν τραγούδι,
μπας και τον τρόπο, μάθουν κι οι πολλοί....

Λογότυπο Αστραπής

zwani.com myspace graphic comments
Πατώντας

Εδώ

Θα λάβετε το λογότυπό μου
στο BLOG σας
Αστραπή