Πόσο λαχταράω, εκείνες τις στιγμές: όταν, οι συγχορδίες των εμβόλων την ώρα που δίνουν την μελωδία της μέγιστης ροπής...λίγο πριν το στροφόμετρο καλπάσει στην κόκκινη περιοχή...ενώνουν τις φωνές τους, με τον στακάτο ρυθμό δυο μπάσων εξατμίσεων σε ένα κρεσέντο αδρεναλίνης και συναισθημάτων...κι ο καβαλάρης ατενίζει αγέρωχος, κόντρα στον άνεμο της ταχύτητας αγκαλιά με την αγαπημένη του μάγισσα που ζητά, να κλέψει την ψυχή του...!!!
Σελίδες
...Σκέψεις και συναισθήματα, κέρασμα στον ταξιδιώτη...
Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012
...στιγμές...
...κάποιες στιγμές, το μόνο που θέλω, έναν δυνατό κινητήρα για να γίνουμε ένα.... να καλπάσουμε κι ο άνεμος να έρχεται προς απάντησή μας με ανοιχτή την παγωμένη του αγκαλιά...
Πόσο λαχταράω, εκείνες τις στιγμές: όταν, οι συγχορδίες των εμβόλων την ώρα που δίνουν την μελωδία της μέγιστης ροπής...λίγο πριν το στροφόμετρο καλπάσει στην κόκκινη περιοχή...ενώνουν τις φωνές τους, με τον στακάτο ρυθμό δυο μπάσων εξατμίσεων σε ένα κρεσέντο αδρεναλίνης και συναισθημάτων...κι ο καβαλάρης ατενίζει αγέρωχος, κόντρα στον άνεμο της ταχύτητας αγκαλιά με την αγαπημένη του μάγισσα που ζητά, να κλέψει την ψυχή του...!!!
Πόσο λαχταράω, εκείνες τις στιγμές: όταν, οι συγχορδίες των εμβόλων την ώρα που δίνουν την μελωδία της μέγιστης ροπής...λίγο πριν το στροφόμετρο καλπάσει στην κόκκινη περιοχή...ενώνουν τις φωνές τους, με τον στακάτο ρυθμό δυο μπάσων εξατμίσεων σε ένα κρεσέντο αδρεναλίνης και συναισθημάτων...κι ο καβαλάρης ατενίζει αγέρωχος, κόντρα στον άνεμο της ταχύτητας αγκαλιά με την αγαπημένη του μάγισσα που ζητά, να κλέψει την ψυχή του...!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου