Captain Constantin Alexander

...Η φωτιά, έγινε θέρμη, φως και πυκνός καπνός. Όπως ένα αλλόκοτο τέρας, πέρα απ αυτόν τον γνωστό κι υπαρκτό κόσμο, που με τα πλοκάμια του γκρεμίζει ότι συναντά στο διάβα του, γεμίζοντας τον αέρα κραυγές και φρικιαστικούς τριγμούς.! 
Την επόμενη στιγμή όλα τριγύρω μεταλλάχθηκαν, μέσα απ ένα πέπλο ανομολόγητης λαμπρότητας και μεγαλείου. 
Σαν αυτό το γιγάντιο τερατούργημα, άρχισε να έρπεται λάγνα πάνω στα ξύλα και τα κουρέλια π' ήταν ριγμένα δω κι εκεί. 
Τα κατάμαυρα πλοκάμια του, χάιδευαν ηδονικά κάθε υλικό αντικείμενο στον χώρο. Με μάτια κατακόκκινα, που αστραποβολούσαν λάμψη σερνόταν κι αγκάλιαζε καταπίνοντας με αχόρταγο πάθος, ότι άγγιζε...  


Έμοιαζε λες σαν τις παλιές, αρχέγονες Θεές Δαιμόνους, που απαιτούσαν την θυσία της καταστροφής, δίχως οίκτο και μεταμέλεια, παρά μονάχα με πάθος κι έξαρση εκδίκησης, δείγμα της ανωτερότητας τους έναντι στις ταπεινές μορφές ζωής.
 Αποζητούσε την υπόκλιση στο μεγαλείο της, και την απόλυτη λατρεία στο πρόσωπό της ακόμα, και την ύστατη στιγμή, της ανάλωσης ενός θύματος της μανίας της. Και τα πάντα ανταποκρίνονταν σε αυτό.

Τούτο το θέαμα, απόμεινε να κοιτά ο ναύκληρος εκστασιασμένος. Ένιωσε σαν πατέρας που αντικρίζει, για πρώτη φορά το σπλάχνο του. Ένας μικρός Θεός. Ο Θεός της φλόγας. Αυτός την έφερε στον κόσμο, δίνοντας την πρώτη της πνοή, απ την ανάσα του. 
Καθώς την θωρούσε να ξεδιπλώνει τ' ανάστημά της, και να δείχνει την μεγαλοπρέπειά της, τον κατέκτησε η λάγνα γοητεία της. Κεραυνοβολημένος, την ερωτεύθηκε παράφορα. 

Τα μάτια του έλαμπαν απ τις λάμψεις, που ακτινοβολούσαν πάνω στην θωριά του, χορεύοντας τον μακάβριο χορό της πυρκαγιάς. Το λαρύγγι του στέγνωσε και συσπάστηκε απ το κύμα ηδονής, καθώς ένιωσε το χάδι της θερμότητας να τον αγκαλιάζει. 
Υπήρχε μια μαγική στιγμή ανάμεσά τους, καθώς την έβλεπε φουντώνει ξερόγλειψε τα χείλη του απ την διέγερση. 
Ήταν πανέμορφη, γοητευτική κι απόκοσμα ερεθιστική η θέα της. Τον μάγευε να την οσφραίνεται, να νιώθει την δύναμή της. Άκουγε τα σφυρίγματά της καθώς κατέτρωγε τα ξύλα, σαν ερωτικό κάλεσμα. 
Σαν αναστεναγμούς ερωτικής προσμονής πνιγμένους μες το ανομολόγητο πάθος. Κείνη την στιγμή κατάλαβε πως έπεσε μαγεμένος στα δίχτυα του Έρωτά της και ποτέ δεν θα μπορούσε να αντισταθεί σε ότι του ζητήσει. Ακόμη και την ίδια την ψυχή του, που τώρα ερχόταν να ζητήσει ως αντάλλαγμα, για ένα της φιλί.


Πάνω στον εκστασιασμό του, άφησε τα δάκτυλά της να τον αγγίξουν, κι ένιωσε το καυτό φιλί της.
Λικνίστηκε μαζί της, σ έναν μανιασμένο χορό κραυγάζοντας δυνατά το όνομά της, καθώς η αίσθηση της σάρκας του που καιγόταν τον οδηγούσε σε μια μανιασμένη φρενίτιδα.
Βόγκηξε απ άγρια χαρά κι ανείπωτο πόνο μυρίζοντας το θυμίαμα που ανέδυε το παραδομένο στις φλόγες κορμί του. 


Και ξάφνου όλη η μαγεία χάθηκε. Με μιας το πάθος κι έξαρση έσβησαν, μα παρέμειναν οι φλόγες  που κατέτρωγαν το κορμί του. Και τότε ούρλιαξε, με όλη την δύναμη της ψυχής του, και του πόνου που ένιωσε καθώς η Θεά του ρουφούσε άπληστα την ζωή του, για ένα και μόνο της Φιλί!!!...