...Σκέψεις και συναισθήματα, κέρασμα στον ταξιδιώτη...

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Άφησα τον καναπέ, τι πρέπει να κάνω

Με ρωτάνε πολλοί φίλοι:
Τι πρέπει να κάνω?
Πως μπορούμε εμείς να αντιδράσουμε?
Ποιος θα μας ακούσει?

Είναι οι πραγματικές απορίες των περισσότερων από μας. Πράγματι είναι δύσκολο να πολεμήσεις ένα σύστημα που σε συνθλίβει καθημερινά. Ένα σύστημα που δεν σέβεται τον συνταξιούχο, τον γέροντα, τον ανήμπορο, τον φτωχό. Ένα σύστημα που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι το «πιστωτικό γεγονός» και η εξυπηρέτηση των δανειστών μας.
Ποιο πιστωτικό γεγονός?
Δηλαδή τώρα είμαστε πλούσιοι? Δεν έχουμε χρεοκοπήσει? Όταν χιλιάδες συμπατριώτες μας βρίσκονται στο δρόμο?
Μπορούμε όμως να αντιδράσουμε.
Είμαστε εκατομμύρια και είναι ελάχιστοι.
Έχουν δισεκατομμύρια και δεν έχουμε τίποτα..
Μόνο που δεν αντιδρούμε. Τους αφήνουμε να μας ποδοπατούν κάθε μέρα. Ας αντιδράσουμε λοιπόν. Αρκεί να συμμετέχουμε όλοι. Να μην αφήσουμε τους άλλους.


Εμπρός λοιπόν.
Ενημερώστε και ευαισθητοποιήστε.
Να μην αφήσουμε κανένα από την οικογένειά μας, τους φίλους, τους γνωστούς μας χωρίς ενημέρωση. Να τους εξηγήσουμε ότι πρέπει επιτέλους να γίνουμε ενεργοί πολίτες. Να πάψουμε πλέον να στηρίζουμε με την ψήφο μας αυτούς που μας πρόδωσαν. ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΟΛΟΥΣ. Να μην αφήσουμε ΚΑΝΕΝΑ φίλο, συγγενή, γνωστό μας να απέχει από τις εκλογές. Αυτή τη φορά πρέπει να τους συντρίψουμε. Αυτούς που άλλα υποσχέθηκαν και άλλα κάνουν. Που σήμερα λένε Α και αύριο κάνουν Ω. Που έχουν φέρει τη δυστυχία στη χώρα ενώ αυτοί πλούτισαν. Που υπέγραψαν συμβάσεις θανάτου της πατρίδας και σωτηρίας των δανειστών μας. Αν χάσουμε και αυτή το φορά το τραίνο, αν επιτρέψουμε να μας κυβερνούν οι ίδιοι θα επιστρέψουμε στο Μεσαίωνα.

Συμμετέχετε στις μαζικές συγκεντρώσεις.
Ας αφήσουμε πλέον τους καναπέδες και τα μεγάλα λόγια. Ας πάψουμε να περιμένουμε από τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Ας καταλάβουμε ότι το μόνο που μας έμεινε και το μόνο που φοβούνται είναι η οργή μας. Όσο μένουμε αδρανείς και τους κοιτάμε θα συνεχίσουν να μας ποδοπατούν χωρίς οίκτο και έλεος. Όλοι στο δρόμο. 
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

Συμμετέχετε στις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Είναι απαράδεκτο το φαινόμενο κάποιοι να εργάζονται την ώρα που οι συνάδελφοί τους χάνουν το μεροκάματο. Όλοι έχουν τις ίδιες ανάγκες. Ας καταλάβουν ότι το μεροκάματο που κέρδισαν σήμερα θα το πληρώσουν πανάκριβα.

Ενημερωθείτε μόνο από αξιόπιστες και ανεξάρτητες πηγές και βασικά από το Ιντερνετ.
Δυστυχώς στα μέσα μαζικής επικοινωνίας σήμερα πρόσβαση έχουν μόνο οι υπηρετούντες το σύστημα. Οι ίδιοι και οι ίδιοι πολιτικοί, οι ίδιοι και οι ίδιοι δημοσιογράφοι. Παπαγαλάκια της εξουσίας.
Ο μόνος χώρος τον οποίο δεν ελέγχουν ακόμη είναι το διαδίκτυο. Μην τους ακούτε και μην τους διαβάζετε λοιπόν. Δεν έχετε να κερδίσετε τίποτα.

Μην τους αφήνετε να μας στρέφουν τον ένα εναντίον του άλλου.
Δεν υπάρχουν ρετιρέ και φτωχοί εργαζόμενοι. Υπάρχουν μόνο εργαζόμενοι που αμείβονται αξιοπρεπώς και εργαζόμενοι που τους ρουφάνε το αίμα σαν βαμπίρ. Αναρωτηθήκατε ποτέ σε ποιους χρωστάμε? Ποιοι είναι εκείνοι που έχουν καταδικάσει έθνη ολόκληρα? Γιατί θα πρέπει ο άρρωστος, ο ανήμπορος, ο φτωχός, ο συνταξιούχος, ο μισθωτός να πεινάσουν, να μειωθεί ο μισθός τους ή η σύνταξή τους? Σε ποιες τσέπες θα καταλήξουν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια? Ποιοι λεηλάτησαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τώρα καταδικάζουν τους συνταξιούχους στην πείνα? Σε ποιον και πότε θα λογοδοτήσουν?
Ένας είναι λοιπόν ο εχθρός. Ας μην παίζουμε το παιχνίδι τους ας μην τους αφήσουμε να μας στρέψουν τον ένα εναντίον του άλλου.

Πάψτε να φοβάστε!
Μας τρομοκρατούν με χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ.
Μα έχουμε χρεοκοπήσει ήδη! Όταν δεν έχουμε φαγητό, σπίτι, φάρμακα τι το θέλουμε το ευρώ? Σε τι μας βοήθησε? Και μήπως βοήθησε τους Ιταλούς, τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς, τους Ιρλανδούς??

Με την πολιτική τους έφεραν στην Ευρώπη τη δυστυχία των λαών. Επέτρεψαν τη συσσώρευση του πλούτου στους λίγους και έφεραν την εξαθλίωση στους πολλούς. Μας κάνουν να μισούμε ο ένας λαός τον άλλο παίζοντας επικοινωνιακά παιγνίδια και παιγνίδια στρατηγικής.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
Μην τους φοβάστε και μην τους ακούτε λοιπόν.
Εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα πλέον.
Μόνο να κερδίσουμε.
Εκείνοι που θα χάσουν είναι αυτοί..

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ
( αναδημοσίευση από:
http://nerokotanet.blogspot.com/2012/02/blog-post_3613.html )

2 σχόλια:

KANTHAR0S είπε...

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου. Οι επαναστάσεις πρωτίστως συμβαίνουν νοητικά. Όχι, στους δρόμους. Αν δεν έχεις υποστεί αυτοκριτική, δεν έχεις ξεκαθαρίσει τα κριτήριά σου και δεν ξέρεις γιατί επαναστατείςμ ποιος ο λόγος να βγεις στους δρόμους;

Εξάλλου, στη Δημοκρατία κόσμος δεν είναι το μισό μύριο της πλατείας Συντάγματος. Κόσμος είναι αυτός που πάει στις κάλπες και ψηφίζει υπέρ του κοινού συμφέροντος. Ούτε εκείνος που μουντζώνει την Βουλή μήτε που πετάει μάρμαρα.

Καλό ξημέρωμα.

Nostalgos είπε...

Φίλε μου Κάνθαρε καλώς εκόπιασες κατά δω.

Σαφώς κι η αρχή γίνεται πρώτα στην κεφάλα μας,
τουλάχιστον για να χαμπαριάσουμε περί τίνος πρόκειται...!

Υπάρχουν όμως αρκετά τα είδη κοινωνικού αγώνα: συνδικαλισμός, εκλογικός αγώνας, οργάνωση στην ύπαιθρο και αντάρτικο...(αγρού ή πόλεων)...!!!

Αρκετά κινήματα κι άτομα που ξεκινούν τον αγώνα τους στην εξοχή ή στην πόλη, εφ' όσον έχουν ως κύριο αίτημα τη βελτίωση των συνθηκών ζωής...(γη, δουλειά, σπίτι, υγεία, εκπαίδευση κλπ) δεν είναι πάντα εκ εξαρχής κάθετοι κι αντίθετοι με την κεντρική κυβέρνηση, ή με τις εκλογές, ως φορέα αλλαγής.!
Όσοι όμως μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία...(διάλογο με την κεντρική κυβέρνηση ή συμμετοχή στις εκλογές)... έχουν διαπιστώσει τη ματαιότητά της...!!!
Μην λησμονούμε τα διάφορα παραδείγματα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας μας ως λαός, μα και
τα όσα έζησε και ζει ακόμη η Λατινική Αμερική...!!!

Καλή Κυριακή να έχουμε...(κατά την ΕΜΥ ηλιόλουστη...κατά τα πολιτικάκια μας, βαρυχειμωνιά με καταιγίδες)

Λογότυπο Αστραπής

zwani.com myspace graphic comments
Πατώντας

Εδώ

Θα λάβετε το λογότυπό μου
στο BLOG σας
Αστραπή