Άλλος ένας μήνας ολοκλήρωσε τον κύκλο ζωής του κι ένας νέος εισέβαλε στην σκηνή,
απαιτώντας να τον κουβαλήσουμε στην καμπούρα μας θέλοντας και μη. Μαζί του θα δούμε και θα μοιραστούμε στιγμές που δεν θα τολμούσαμε να πούμε μήτε του παπά της ενορίας.
Χαρές, λύπες, δάκρυα και γέλια ανάκατα με θυμό, μπινελίκια κι ότι άλλο ακατονόμαστο τραβά η όρεξή σας, θα καταγράφει το organizer του εν λόγω κυρίου κατά την διάρκεια της σύντομης ζωής του, μόνο τριάκοντα μερόνυχτα, ήτοι 720 ωρίτσες. Κι όλα αυτά για να χουμε να σκεφτόμαστε κάποιες μετέπειτα κρύες ή ζεστές νυχτιές. Κείνες τις νυχτιές που μας πιάνει το νοσταλγικό μας κι αναπολούμε ότι περάσαμε, και φτύνουμε την φάτσα μας είτε από καμάρι είτε από σιχτίρισμα για τις μ@λ@κιες μας. Απ όλα θα χει το πανέρι απλώνεις χέρι και αρπάς.
Ας ζήσουμε λοιπόν όλα τα συναισθήματα με αυθορμητισμό για να χουμε να θυμόμαστε.
Καλόν μήνα. Κι αν είμαστε ο εαυτός μας που ξέρετε όλα μπορούν να συμβούν!
(Όπως λέει και μια φωνή, αν είσαστε καλά παιδάκια μπορεί να δείτε και τα στρουμφάκια)
2 σχόλια:
Περνάει ο χρόνος ρε γμτ. Περνάνε οι μήνες. Τόσα πολλά να κάνουμε και τόσο λίγος χρόνος. Λες να γίνει αυτό που επιθυμώ;
Καλό μήνα.
Καλημέρα Κάνθαρος καλόν μήνα... Το δόγμα Coelho
υποστηρίζει πως: "Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις..." Οπότε με πίστη κι υπομονή τα πάντα κατακτώνται...
(εννοείται σε λογικά και χρηστά πλαίσια, δεν πρόκειται να λάβω ποτέ αν ζητάω κάτι, που θα βλάψει ανεπανόρθωτα κάποιους άλλους).
Δημοσίευση σχολίου