Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας. Ένα ακόμα μελοποιημένο παράπονο μιας καρδιάς που επιμένει να μάχεται ενάντια στα ξωτικά της λησμονιάς με την ρομφαία της αγάπης στο να χέρι, και την ασπίδα της ευαισθησίας στ' άλλο, καβάλα σε άτι αντρειωμένο που λέγεται κουράγιο....
Τι είναι αγάπη; Δεν είναι συμπόνοια μήτε καλοσύνη... Στη συμπόνοια υπάρχουν δυο, αυτός που πονά κι αυτός που τον συμπονάει... Στην καλοσύνη πάλι είναι δυο, αυτός που εισπράττει την καλοσύνη κι αυτός που την χαρίζει.
Στην αγάπη όμως είναι ένα. Τα δυο σμίγουν και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ πεθαίνει, το εσύ δεν υπάρχει. Αγαπώ θα πει χάνομαι μέσα στην λίμνη απ το είναι του άλλου...
Η αγάπη είναι το πιο ωραίο συναίσθημα από όλα στον κόσμο... Δείχνει το ενδιαφέρον σου για τον άνθρωπο που είναι απέναντι σου... Να θέλεις πάντα να τον βλέπεις ευτυχισμένο... Να θέλεις να μην πληγωθεί ποτέ... Είναι σπουδαίο να μπορείς να αγαπάς δείχνει την ελπίδα που ζει στην καρδιά σου παραβλέποντας όλα όσα σε έχουν ήδη πληγώσει... Την δυνατότητα να κάνεις ακόμη όνειρα...
Αγάπη σημαίνει να μπορείς να κοιτάζεις τον άλλον, και να ξέρεις πως θα έκανες τα πάντα γιαυτόν, χωρίς να είχες ανάγκη να στο ζητήσει...
Να βυθίζεσαι ολοένα και πιο βαθειά, στα ύδατα κολυμβήσεως που πηγάζουν απ τις λίμνες των ματιών του...
Να κοιταζόσαστε και να λιώνεις, λέγοντας μέσα σου πως θα 'θελες να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου δίπλα του... μαζί του...
Δεν αγαπάς κάποιον για την ομορφιά του, τα ρούχα του ή τ' αυτοκίνητό του. Τον αγαπάς γιατί τραγουδάει ένα τραγούδι στην ψυχή σου που μόνο εσύ ακούς και μπορείς να καταλάβεις....
H αγάπη και ο έρωτας είναι πάντα μοναδικά και δεν μοιράζονται με τον οποιονδήποτε. Μόνο μεταξύ δυο ανθρώπων μπορούν να μοιραστούν αυτά τα μοναδικά συναισθήματα. Τότε υπάρχει ευτυχία και χαρά στη ζωή και των δυο... αγαπάμε αληθινά, μόνο όταν αγαπάμε χωρίς λόγο...!
Και φυσικά δεν περιμένουμε κανένα απολύτως αντάλλαγμα...! Έτσι μας βγαίνει, έτσι υπάρχει μέσα μας και γύρω μας... αγάπη είναι τα ΠΑΝΤΑ αλλά και το ΤΙΠΟΤΑ...!
Τι είναι αγάπη; Δεν είναι συμπόνοια μήτε καλοσύνη... Στη συμπόνοια υπάρχουν δυο, αυτός που πονά κι αυτός που τον συμπονάει... Στην καλοσύνη πάλι είναι δυο, αυτός που εισπράττει την καλοσύνη κι αυτός που την χαρίζει.
Στην αγάπη όμως είναι ένα. Τα δυο σμίγουν και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ πεθαίνει, το εσύ δεν υπάρχει. Αγαπώ θα πει χάνομαι μέσα στην λίμνη απ το είναι του άλλου...
Η αγάπη είναι το πιο ωραίο συναίσθημα από όλα στον κόσμο... Δείχνει το ενδιαφέρον σου για τον άνθρωπο που είναι απέναντι σου... Να θέλεις πάντα να τον βλέπεις ευτυχισμένο... Να θέλεις να μην πληγωθεί ποτέ... Είναι σπουδαίο να μπορείς να αγαπάς δείχνει την ελπίδα που ζει στην καρδιά σου παραβλέποντας όλα όσα σε έχουν ήδη πληγώσει... Την δυνατότητα να κάνεις ακόμη όνειρα...
Αγάπη σημαίνει να μπορείς να κοιτάζεις τον άλλον, και να ξέρεις πως θα έκανες τα πάντα γιαυτόν, χωρίς να είχες ανάγκη να στο ζητήσει...
Να βυθίζεσαι ολοένα και πιο βαθειά, στα ύδατα κολυμβήσεως που πηγάζουν απ τις λίμνες των ματιών του...
Να κοιταζόσαστε και να λιώνεις, λέγοντας μέσα σου πως θα 'θελες να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου δίπλα του... μαζί του...
Δεν αγαπάς κάποιον για την ομορφιά του, τα ρούχα του ή τ' αυτοκίνητό του. Τον αγαπάς γιατί τραγουδάει ένα τραγούδι στην ψυχή σου που μόνο εσύ ακούς και μπορείς να καταλάβεις....
H αγάπη και ο έρωτας είναι πάντα μοναδικά και δεν μοιράζονται με τον οποιονδήποτε. Μόνο μεταξύ δυο ανθρώπων μπορούν να μοιραστούν αυτά τα μοναδικά συναισθήματα. Τότε υπάρχει ευτυχία και χαρά στη ζωή και των δυο... αγαπάμε αληθινά, μόνο όταν αγαπάμε χωρίς λόγο...!
Και φυσικά δεν περιμένουμε κανένα απολύτως αντάλλαγμα...! Έτσι μας βγαίνει, έτσι υπάρχει μέσα μας και γύρω μας... αγάπη είναι τα ΠΑΝΤΑ αλλά και το ΤΙΠΟΤΑ...!
5 σχόλια:
έτσι είναι η αγάπη. όμως δεν βρίσκει πάντα ανταπόδοση συναισθημάτων. και έτσι μένει μόνη της. και διψάει. και πονά...
"Το εγώ πεθαίνει, το εσύ δεν υπάρχει. Αγαπώ θα πει χάνομαι μέσα στην λίμνη απ το είναι του άλλου..."
δυο σειρες που κλεινουν μεσα τους τοσα πολλαααααα..
καλο μεσημεριιιιιιιιιιι.. καλη συνεχειαααααααα..
Καλησπέρα αγαπητή Λύχνος, πόσο δίκαιο έχεις. Αυτός είναι ο δαίμονας που φοβάται η αγάπη, μην και τύχει στα χέρια του.
Κόκκινοβασιλοπούλα καλώς ήρθες. Αυτό δεν είναι στην ουσία η υπόσταση της αγάπης; Λίγα σταράτα λόγια και πολλά νοήματα, με ακόμα περισσότερες πράξεις!...
" Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Απο παντου..."
Απο το πρωί που σ' έχω διαβάσει, τώρα βρήκα τις λέξεις -λέξεις δανεικές απ' τον Ελύτη- να σου γράψω.
Δεν είναι τίποτ' άλλο απο Δύναμη, η Αγάπη. Δύναμη, να νικήσεις κάθε κακό. Να διαβείς για τον άλλο, απάτητα περάσματα. Να κάνεις τα πάντα!
Καλή σου νύχτα...ευχαριστώ για τη συγκίνηση...
Ευαγγελία σε ευχαριστώ φιλαράκι μου για την
αποδοχή και το όμορφο σχόλιό σου.
(ο Ελύτης ήταν το πρώτο μου εξωσχολικό διάβασμα
κι η γραφή του κάτι που με σημάδεψε...
Ειδικά η Μαρίνα των Βράχων...
Άκουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.)
Να σαι πάντα καλά γερή δυνατή με χαμόγελο ως σωσίβιο στα όποια κύματα συναντάς.
Καλή σου νύχτα επίσης...
Δημοσίευση σχολίου