PIRATES HISTORY

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΤΩΝ ΝΑΙΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ

  Σύμφωνα με τις μελέτες των ερευνητών συγγραφέων MICHAEL BAIGENT & RICHARD LEIGHT καθώς και του διακεκριμένου ακαδημαϊκού MICHAEL BRADLEY, αποδεικνύεται πως οι Ναΐτες Ιππότες είχαν στην διάθεσή τους μυστικούς χάρτες και όργανα ναυσιπλοΐας από Φοίνικες, Ελληνικές κι Άραβες τα οποία χρησιμοποιούσαν στο θαλάσσιο μεταφορικό δίκτυο που είχε αναπτύξει ο τεράστιος στόλος που κατείχαν, στα λιμάνια της μεσογείου καθώς και στην Φλάνδρα, Βόρειο Γαλλία και την Πορτογαλία. Την 13η Οκτωβρίου 1307 ο Φίλιππος της Γαλλίας κατόπιν παρενθέσεως του Βατικανού και του Πάπα Κλήμεντα Ε' προσωπικά, διέταξε τον αφανισμό όλου του Να'ι'τικού Τάγματος σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή κτίση. Μυστήριο καλύπτει όμως την έγκαιρη ειδοποίηση του στόλου που απέπλευσε απ τον όρμο La Rochelle πλέοντας, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Baigent & Leigh για τις ακτές τις Σκωτίας όπου και δέχθηκε πολιτικό άσυλο. Άραγε συνέβηκε αυτό η' διασκορπίστηκε στις επτά θάλασσες; Αυτό καλούνται να αποδείξουν οι ερευνητές που αναφέραμε και έχουν μάλιστα μια ενδιαφέρουσα εκδοχή που καλύπτεται από στοιχεία που συνέλεξαν στην ερευνά τους δίνοντας μια άλλη διάσταση στο θέμα που περιγράφουν στα βιβλία: The temple & the lodge, Arcade Publishing(1991)- Pirates& the lost templar fleet, The secret Naval War between the Templars & the Vatican, Adventures (2001)- The secret history of Canadian discovery and exploration (1999).
O στόλος όπως αναφέρεται αφού διέσχισε το Γιβραλτάρ μετά από σύντομες στάσεις σε φιλικά λιμάνια της Πορτογαλίας που περιέργως πως, παρέμεινε ανεξάρτητο κρατίδιο στην Ιβηρική χερσόνησο πιθανώς λόγω των δεσμών με τον πανίσχυρο στόλο (Πορτoγαλία- ''Port/O/Gral'' λιμάνι του Γκράαλ: του Αγίου Δισκοπότηρου) έπλευσε δυτικά των Ιρλανδικών ακτών όπου και κατέπλευσε στο Αrgyll.
  Εκεί το παπικό διάταγμα δεν είχε καμία ισχύ μιας κι ο Robert Bruce που ήλεγχε τα παράλια ήταν ήδη αφορισμένος από το Βατικανό και έτοιμος για την τελική ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας απ τους Άγγλους. Καταλυτικό ρόλο μάλιστα έπαιξε κι ο συγκεκριμένος στόλος στην μάχη του Bannockburn, αλλά τελικά τι απόγινε ο στόλος;

Το τελευταίο λιμάνι ήταν οι Σκωτσέζικες ακτές; Διέπλευσε τον Ατλαντικό 100 χρόνια πριν τον Κολόμβο; Έγινε ένας απ τους μεγάλους στόλους Σκωτίας και Πορτογαλίας, η' μήπως έγινε τελικά ο περίφημος Πειρατικός στόλος που απ τον 14ο αιώνα έκανε την εμφάνισή του, με επιθέσεις σε όλα τα πλοία που έφεραν σημαία Βατικανού, Πάπα και των συμμάχων τους; Σύμφωνα με τον Bradley καθώς οι Ναΐτες αδυνατούσαν να υψώσουν την δική τους σημαία-κόκκινο σταυρό σε λευκό φόντο με τα γνωστά ρόδα- χρησιμοποίησαν ένα άλλο σύμβολο, την μαύρη σημαία με τα χιαστί οστά και την νεκροκεφαλή στην μέση, στην ουσία μια πολεμική σημαία μιας εξαφανισμένης ναυτικής δύναμης. Σε αρκετές περιοχές της Βόρειας σημερινής Γλασκόβης, στο Ομπάν υπάρχουν ακόμη και στις μέρες μας οι τάφοι Ιπποτών με χαραγμένο πάνω τους το σύμβολο της κεφαλής με τα χιαστί οστά πασίγνωστο σήμερα σαν ''Χαρούμενος Ρογήρος''(Ρογήρος Β' της Σικελίας 1095-1154 συνδέθηκε με τους Ναΐτες κατά τις σταυροφορίες και ανεξαρτητοποιήθηκε απ το Βατικανό και τον Πάπα Ιννοκέντιο στεφόμενος βασιλιάς της Σικελίας).
Ο Βrandley αναφέρει: ''Η άνοδος στην Ευρωπαϊκή Πειρατεία ξεκινά απ αυτήν ακριβώς την χρονική στιγμή, καθώς το σχέδιο ανάπτυξης της δηλώνει πως οι πειρατές δεν ήταν απλοί τυχοδιώκτες η' "κουρσάροι'' που έκαναν επιθέσεις σε οποιαδήποτε πλοία, αλλά πολλοί περίεργοι πειρατές που η προσοχή τους και οι επιθέσεις ήταν στραμμένες στο Βατικανό και τα σκάφη των συμμάχων του, μιας και μεγάλη δύναμη απ τον στόλο των Ναΐτων σήκωσε την μαύρη σημαία με την νεκροκεφαλή πλέοντας στις θάλασσες της Μεσογείου και του Ατλαντικού, για να κυνηγά τα προαναφερόμενα σκάφη''.
Αργότερα γνωστοί θαλασσοπόροι όπως ο Francis Drake, θα εξύψωναν την πειρατική ιδέα σε μεγάλη πολεμική και οικονομική επιχείρηση με κοινωνικές ρίζες ενάντια στο κατεστημένο της εξουσίας και των ανισοτήτων της. Από την στιγμή που η αποκαλούμενη ''Ιερά'' Εξέταση εγκαταστάθηκε στην Ισπανία, ο Drake κυνηγούσε μόνο Ισπανικά Καθολικά πλοία. Όταν η Ισπανική Ιερή Εξέταση έβαλε πλώρη προς τον Νέο Κόσμο μετά το 1492, οι Ναΐτες ''Πειρατές'' εξάπλωσαν την επιχειρησιακή τους δράση ως την Καραϊβική, μέχρι και τα Μεξικανικά και Περουβιανά λιμάνια. Όλα αυτά στο όνομα ενός ναυτικού πολέμου που διήρκεσε πάνω από 200 χρόνια κι είχε σαν αποτέλεσμα βαρύτατα οικονομικά και διοικητικά πλήγματα στην κοινωνική δομή του Βατικανού και των συμμάχων Βασιλείων.
  Αυτή ήταν η δομή των αρχικών πειρατών, Ναΐτες Ιππότες που προέβαλλαν αντίσταση με τον στόλο τους και βαπτίστηκαν Πειρατές, όπως σήμερα θα αποκαλούνταν ''επαναστάτες'', ''τρομοκράτες'' όλοι αυτοί που θα μάχονταν για την ελευθεριά  και τα ιδανικά τους. Μια μεγάλη ναυτική δύναμη ουσιαστικά ανύπαρκτη που πιθανόν κατέπλευσε στα παράλια του Νέου κόσμου 100 χρόνια πριν τον Κολόμβο και τους Ισπανούς Κονκισταδόρες.
  Έφεραν ως έμβλημα την νεκροκεφαλή και τα χιαστί οστά ονομαζόμενο ως Jolly Roger (Χαρούμενος Ρογήρος) θέλοντας να τιμήσουν τον πρώτο επαναστάτη ενάντια στο Βατικανό Ρογήρο Β' της Σικελίας.
  Καθώς μια πιο ερευνητική προσέγγιση στην λέξη Jolly Roger μας δείχνει την συγκεκαλυμμένη σημαία του Ναΐτικου Τάγματος, που γαλλικά αναφερόταν Jollie Rogue (Όμορφη Κόκκινη).
  Έχοντας στην κατοχή τους Γνώση προερχόμενη απ την Σοφία αιώνων καθώς και σημαντικά αποκτήματα από την Σχολή Ναυσιπλοΐας, που ίδρυσε ο Ρογήρος την εποχή της Αναγέννησης με δασκάλους και συμβούλους Άραβες κι Έλληνες χαρτογράφους, οι πειρατές όργωσαν τα πέλαγα.
  Ανάμεσά στους συμβούλους ήταν κι ο γεωγράφος Ίμπν Οντρίσι που έφτιαξε με ασήμι τον ουράνιο και τον γήινο δίσκο αποτυπώνοντας όλη την καταγεγραμμένη γεωγραφική κι αστρονομική γνώση της εποχής. Μάλιστα μαζί συνέγραψαν το Αλ Ροζάρι, μια πραγματεία για τους πλοηγούς της τότε εποχής. Με όλα αυτά τα σημαντικά όπλα οι Πειρατές ξεκίνησαν τον μυστικό ναυτικό πόλεμο με το Βατικανό, έναν πόλεμο που άγγιζε τα υπερατλαντικά βασίλεια, τεράστιους θησαυρούς και θα άλλαζε τα γεωγραφικά και κοινωνικά επίπεδα του τότε γνωστού κόσμου.
Οι Πειρατεία ήταν ιδέα επανάστασης και κοινωνικής μεταρρύθμισης με συνοχή, γνώση, ιδεολογία και εμπεριστατωμένο σχέδιο ανάπτυξης, που δεν ήταν δυνατόν να εφαρμοστεί αν δεν υπήρχε δομή και στρατιωτική ιεραρχία. Ουδεμία σχέση με ''κουρσάρους'', πλιατσικολόγους και κάθε λογής παράνομους που σφετερίστηκαν το πειρατικό φρόνημα όπως γίνεται σε κάθε παρόμοια κοινωνική διαμαρτυρία και ένοπλη πάλη. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με αυτοαποκαλούμενους ''πειρατές'' κάθε εθνικότητας ανιστόρητους και κάπηλους που δεν ανήκουν στην Μαύρη Σημαία μα χρησιμοποιούν εμβλήματα σύγχρονων κρατών τα οποία την δεδομένη στιγμή που ανθούσε το Πειρατικό κίνημα ούτε καν υπήρχαν η' βρίσκονταν κάτω από κατοχή άλλων εθνών...