Πειρατικές Ιστορίες

Captain Constantin Alexander

  Αυτή την στιγμή το χαμόγελο του δεν είχε καμία δόση ειρωνείας, ενώ η φωνή του χρωματίστηκε με τρυφερότητα καθώς την κοίταζε στα υπέροχα μάτια της.
''Η παρουσία σου εδώ μου δίνει χαρά''.
  Η γυναίκα τίναξε το κεφάλι προς την αντίθετη κατεύθυνση απ το βλέμμα του, μα δεν πρόλαβε, καθώς το χέρι του βρέθηκε ήδη στο μάγουλο της χαϊδεύοντάς το τρυφερά.
  Ενώ έσκυβε το κεφάλι του προς το πρόσωπό της, είδε τα χείλη του ζεστά και κόκκινα ενώ το χάδι τους πάνω στα δικά της προκάλεσε ρίγη και ένα γλυκό μούδιασμα στο μυαλό.
  Είχε μια γεύση αλμύρας και τριαντάφυλλου, μάλλον απ τις ατέλειωτες ώρες στην γέφυρα ενώ κρεμόταν στα χείλη του η πίπα από άγρια τριανταφυλλιά. Προσπάθησε να σφίξει τα χείλη της, μα το κορμί την πρόδωσε καθώς άνοιξαν για να δεχθούν το άγγιγμα της γλώσσας του. Τα δάχτυλα που χάιδευαν το μάγουλο κινηθήκαν ελαφρά στρώνοντας τα μαλλιά και έπαιξαν βασανιστικά με τον λοβό του αυτιού της, στέλνοντας κύματα φωτιάς σε όλο της το είναι. Κι έκαναν τα πόδια της να τρέμουν.
  Τη στιγμή που άρχισε να γυμνώνει το μπούστο της, το μόνο που μπόρεσε να κάνει ήταν να στηριχθεί πάνω στο μυώδες στέρνο του, μιας κι ένιωσε να βουλιάζει στο πάτωμα. Τότε ακριβώς τα χείλη του πλοιάρχου απομακρύνθηκαν απ τα δικά της, αφήνοντάς τα στην παγωνιά του αποχωρισμού. Και την έκαναν να ανοίξει τα σφαλιστά της μάτια. Ανήμπορη να πιστέψει ότι γινόταν κοίταζε το κεφάλι του να κατεβαίνει στο στήθος της ενώ η ματιά της έμεινε καρφωμένη στα πυκνά κατσαρά μαλλιά του.
  Μια τελευταία φωνούλα άμυνας την παρακινούσε να σταματήσει αμέσως τον άντρα, που σύντομα θα τρυγούσε τους καρπούς του κορμιού της, όσο κι αν η ίδια ακόμη δυσκολευόταν να το πιστέψει.
  Όταν προσπάθησε να φωνάξει ο λαιμός της στέγνωσε κι ενώ θέλησε να σπρώξει το κεφάλι του πλοιάρχου μακριά, το μόνο που έγινε ήταν να χαϊδέψει τα μαλλιά του, και να το τραβήξει πάνω της ενώ έκανε τόξο την ράχη της ώστε να χείλη του να ενωθούν πιο γρήγορα με το στήθος της.
  Τίποτε όμως δεν την είχε προετοιμάσει γιαυτό που θα ένιωθε, τα χείλη του ρουφούσαν την ίδια της την ζωή καθώς οι θηλές της παγιδευτήκαν μέσα στα δόντια του. Προσπάθησε απεγνωσμένα να πνίξει την κραυγή που ανέβαινε στον λαιμό της, μα το μόνο που συνέβη ήταν να βογκήξει με πάθος και τα πόδια της να λυγίσουν.    Κι ενώ δοκίμασε να κρατηθεί πιο σφιχτά απ το κεφάλι του έπεσαν και οι δυο πίσω πάνω στην μικρή κουκέτα, με τον πλοίαρχο να γονατίζει δίπλα της έχοντας ακόμη το καυτό της στήθος στα χείλη του. Σαν τον πάνθηρα που κρατά σφιχτά μες στα σαγόνια  του το θήραμά του.
  Κύρτωσε πάλι το σώμα της παραδομένη στα φιλιά που εξερευνούσαν το κορμί της, θέλοντας να τον διευκολύνει να της βγάλει το υπόλοιπο φόρεμα. Όταν την άφησε για να κλειδώσει την πόρτα η κοπέλα ούρλιαξε απ το αίσθημα εγκατάλειψης, ενώ τον παρακολουθούσε να πετάει τα ρούχα του παρουσιάζοντάς μπροστά της έναν μεγαλόπρεπο Έλληνα θεό, συλλογιζόταν πως πότε τα μάτια της δεν είχαν αντικρίσει κάτι τόσο όμορφο προκαλώντας της κύματα ευφορίας.
  ''Όμορφος σαν την αμαρτία'' της ψιθύρισε η φωνή της συνείδησης μα ήταν τόσο αδύναμη και μικρή που ούτε καν την άκουσε για να την αγνοήσει, ήταν πια αργά για αναστολές και άμυνες πλέον μιας και ο πλοίαρχος ήδη σκαρφάλωσε στο γυμνό κορμί της κάνοντας τα μάτια της να γεμίσουν δάκρυα χαράς και προσμονής, το κεφάλι της να τιναχθεί σαν να χτυπήθηκε από κεραυνό, και την ανάσα της να κοπεί, ενώ σταμάτησε ο χρόνος και η ίδια η καρδιά της......