Ο Καλός καλό δεν έχει μα ποτέ δεν χάνεται;

    Πριν λίγες μέρες είδα ένα θέμα σε φιλικό ιστολόγιο, το οποίο αναλύουμε με συγγενικό μου πρόσωπο κάτι 10ετίες τώρα. Και αμέσως μου 'ρθε στο νου και το συγκεκριμένο το οποίο είναι από τα πλέον αγαπημένα μας θέματα για σχολιασμό.

   Ο καλός καλό δεν έχει μα ποτέ δεν χάνεται. Τι κουβέντα κι αυτή. Φαντάσου να την βλέπεις σε τοίχο

έτσι στα ξαφνικά και να σε ακολουθεί σε όλο το υπόλοιπο της ημέρας. Ωχ προδόθηκα, αυτό ακριβώς σκόπευα να σας χαρίσω, έναν προβληματισμό. Σε στυλ να μην ξεχνιόμαστε.

   Ο καλός, ένας τύπος ανθρώπου πλέον κι όχι Ο τύπος όπως ίσως θα έπρεπε. Καλός κατά την Θεία έννοια, αν πάρουμε τις Βιβλικές αναφορές όπου ότι δημιουργούσε ο Θεός ητο καλόν. Ανάμεσα σε αυτά κι ο άνθρωπος με την γνωστή πλέον Ιστορία γνώσεως καλού & κακού. Κάπου αλλού αναφέρεται: ο γνωρίζων το καλό και μη πράττων αυτό, λογίζεται σε αυτόν αμαρτία. Μιλάμε πλέον ίσως για τον ιδανικό άνθρωπο. Το αυτονόητο έφτασε να μας ξαφνιάζει όταν το συναντάμε.

    Συμπερασματικά ο καλός είναι και αγαθός εφόσον ομοιάζει με τον Δημιουργό του ο οποίος είναι Αγαθός. Ουδείς αγαθός ειμί μόνον ο Θεός αναφέρεται σε άλλο χωρίο. 

Υπάρχει και ο καλός όμως μόνο με την ηθική υπόσταση, όπου τα πάντα κρίνονται με την σκέψη: δεν κάνω ότι δεν θέλω να μου κάνουν. Κινείται με βάση τον κωδικά του και το φιλότιμο το οποίο έχει έμφυτο. 

   Και πάμε στην συμπεριφορά του πλέον ως καλός. Εδώ συναντάμε πολλές ιδιότητες, καλός γονιός, σύζυγος, αδερφός, γιος, φίλος και διάφορες άλλες ανάλογα την κατάσταση και το επίπεδο.

Σαν καλός κι αγαθός ξοδεύει την καλοσύνη στον περίγυρό του δίνοντας αφειδώς στους έχοντες και μή ανάγκη. Έτσι είναι αυτός καλός είπαμε και δεν κάνει διακρίσεις σε κανέναν. Ειδικά όταν του ζητάνε να βοηθήσει είναι αυτός που συχνά λέμε δίνει και το βρακί του, δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο, σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ήταν ο καλός για τον οποίον γίνεται τώρα λόγος.

   Αυτό το γεγονός είναι που εκμεταλλεύονται ορισμένοι και μας δίνουν την πάσα για το θέμα καλό δεν έχει. Και πως να έχει αφού πέφτουν πάνω του τα λιμοξίφτερα κι όσο αυτός δίνει τόσο παίρνουν; Μη τάχα δεν έχουμε συναντήσει τέτοια μπροστά μας; Να λέμε στον γνωστό Ρε συ πάλι στον Τάδε θα πας για την ανάγκη σου; Για να πάρουμε το αποστομωτικό: μα αφού είναι καλός! Εκεί και πάλι εκεί.

   Και δίνει ο καλός μας, μα όσο δίνει αδειάζει το απόθεμα του. Έτσι έρχεται μια ωραία πρωία, μεσημβρία ή βραδινή που δεν έχει. Τέλος τα κουλούρια μανδάμ. Μέχρι νεωτέρας.

   Υπάρχει και μια άλλη σκέψη γιατί δεν έχει, γιατί του κλέβουν ξέροντας πως σαν καλός, αγαθός, στοργικός και φιλάνθρωπος δεν θα τους κυνηγήσει διεκδικώντας τα κλοπιμαία. Γιατί σε αυτόν τον κόσμο θεωρείται γραφικός κι εύκολο θύμα. Αγαθός ίσον κορόιδο για τους πολλούς που δεν ανέχονται κάποιον να ξεχωρίζει. Κι αυτός δυστυχώς είναι σαν την μύγα μες το γάλα. Καλός γεμάτος καλοσύνη μεν αλλά άδειος από υλικά και ανταπόδοση ενίοτε αυτής της καλοσύνης.

Δεν έχει καλή ζωή γιατί όσοι ζούν μαζί του υποφέρουν απ την συνεχή προσφορά του. Είτε υλικά είτε συναισθηματικά κι όλο αυτό γυρίζει πάνω του, ζει σε όχι καλό περιβάλλον κι είναι λογικό πόσο θα αντέχατε μια τέτοια ζωή; Ειδικά όταν αγαπάς κάποιον και βλέπεις την ταλαιπωρία του, τον αγώνα του να μην ανταποδίδεται κάπου επαναστατείς με αποτέλεσμα να μιζεριάζεις στον άνθρωπό σου κάνοντας του τον βίο αβίωτο εσκεμμένα ή μη. Σε όλα τα παραπάνω δεν ισχύει μόνο το υλικό ή μόνο το πνευματικό επίπεδο, έχουμε το κυριότερο ίσως το συναισθηματικό. Πόσοι και πόσες δεν άκουσαν στην ζωή τους είσαι καλός/η  αλλά μέχρι εκεί δεν τους ερωτεύθηκαν δεν τους αγάπησαν γιατί είχαν ένα άλλο πρότυπο κατά νου εσωτερικής μα και εξωτερικής εμφάνισης. Τι καλό να χει στην ζωή του ένας καλός μεν άνθρωπος για τους άλλους αλλά μόνος. Η ακόμα να φαντάζει στην οικογένειά του καλός για τους έξω και κακός για το σπίτι του όπως λέμε καμιά φορά.

  
    Μα ποτέ δεν χάνεται. Και πως θα μπορούσε γιατί σαν καλός είναι κι υπομονετικός, έρχεται κάποια στιγμή η ευκαιρία να του ανταποδώσουν καμιά φορά την καλοσύνη του. Ή ακόμα μια του κλέφτη δυο του κλέφτη τρεις και τον τσακώσανε, οπότε θα του επιστραφούν τα κλοπιμαία. Βέβαια μην ξεχνάμε και τον καλό με την Θεία Πνευματική υπόσταση ο οποίος τα υλικά δεν τα χει ως πρώτο μέλημα του. Ακριβώς γιαυτό τον λόγο ο Θεός μετά την όποια δοκιμασία προς βεβαίωση ότι μπορεί να τα διαχειριστεί προς το κοινό καλό έρχεται και του αναπληρώνει ότι ξόδεψε κι όσα του έκλεψαν. Είπαμε ο Θεός είναι αγαθός και βρέχει επί δικαίων και αδίκων, παντού έχει έναν καλό για να διευκολύνει το Θείο έργο του. Σύμφωνα με το Βιβλικό πάλι όστις δεν είναι κατά υμών είναι υπέρ υμών ελεεί και τον ηθικά καλό για να συνεχίσει το καλόν του φρόνημα. Ακόμα και στην περίπτωση που αποφασίσει να αποσυρθεί κάπου είτε γιατί κουράστηκε την μη ανταπόδοση είτε γιατί θέλει να σταματήσει ποιος θα τον αφήσει χαμένο απ την ενεργό δράση. Έμαθαν όλοι σε αυτόν να τρέχουν για οτιδήποτε.

       Ο Καλός καλό δεν έχει μα ποτέ δεν χάνεται

     Καλά όλα αυτά και πολύ αγνά κι αγγελικά πλασμένα. Ας το δούμε και πιο καθημερινά και γιατί όχι πεζοδρομιακά. Ο καλός που συχνά πυκνά είναι το θύμα της πλάκας-φάρσας, ο μ@λακας της παρέας που είτε εξαγοράζει την παρέα για να μην είναι μόνος κι απορριπτέος. Είτε αναγκάζεται με το ζόρι να ακολουθεί το ρεύμα ακριβώς γιατί είναι καλός. Ωχ ξεχάστηκα μ@λακας ήθελα να πω.

Τι καλό να έχει αφού δεν τον αφήνει το ρεύμα σε χλωρό κλαρί. Αν πάλι μιλάμε απλά για έναν τυπάκο που είναι πολύ καλός ως δεξιοτεχνία σε οτιδήποτε ακόμα και στην μ@λακια, θα μπορούσε να χει πάνω του κάτι καλό ο μ@λακας; 'Η ο καλός δεξιοτέχνης πρέπει να ναι και καλός άνθρωπος; 

    Πως και γιατί να χαθεί ο δεξιοτέχνης αφού είναι καλός σε ότι κάνει, απ την επικαιρότητα από την κοινωνική καταξίωση κι από ότι θέτε βάλτε, άντε σκεφτείτε κι εσείς είπαμε δωράκι προβληματισμού σας έχω. Ακόμα και αν το θέλει θα τον αφήσουν οι άλλοι να χαθεί; Όλο και κάποιος θα χει σχέδια για δαύτον τρελός είναι να τον χάσει;

    Όσο για τον καλό στην μ@λακια δεν βγήκε τυχαία η έκφραση καλός μ@λακας. Αυτός πάντα θα κάνει τα καλύτερα του και πάντα θα είναι στο επίκεντρο όλων... Ένας μ@λακας ποτέ δεν χάνεται

   Για να βλέπω κι αντιδράσεις τώρα. Ρίχτε τα σχόλιά σας να δω πόσο καλοί είμαστε....

    Μετράνε όλες οι κατηγορίες κι όλα τα επίπεδα...ελάτε κοπιάστε....