Φεουδα του χθες κι οχι μονο

Ειναι αξιοσημειωτο το ποσο συντομα η Ιστορια επαναλαμβανεται. 

Ακομη πιο εκπληκτικο, το γεγονος πως οι Δυτικες κοινωνιες στηριζονται σ' ενα φεουδαρχικο συστημα κατανομης πλουτου οπου το μειοψηφικο 1% που κρατα τον πλουτο ειναι ιδιο με τους μοναρχεςκαι τους φεουδαρχες του Μεσαιωνα, το 9% ειναι αντιστοιχο με τους αριστοκρατες ιδιοκτητες γης και το εναπομενων 90% υπηρετες και δουλοι που απλα παρεχουν φθηνα εργατικα για να μπορουν οι πλουτοκρατες να εκμεταλλευονται τις εκαστοτε εθνικες πηγες για λογαριασμο τους.

αξιοπροσεκτο ειναι πως αυτο το 90% εχει τοσο εξαπατηθει που αγνοει πληρως αυτη την κατασταση. Οποιοσδηποτε εισπρατει λιγοτερα απο 40.000euro ειναι για το συστημα ενα πραγματικο αλογο αροτρου. Οποιος εισπρατει τον χαμηλο -βασικο-μισθο ειναι ενας διχως αλυσιδες σκλαβος. Οποιος εξασφαλιζει απλα την επιωιωση ειναι και το μεγαλο θυμα...Οποιος ειναι ανεργος αργοπεθαινει φυτοζωοντας. 

Γνωριζουμε απ' την αυγη του χρονου πως τα ισχυροτερα ζωα στην αγελη ασχολουνταν με την αμυνα αυτης. Η εξουσια αυτη τυγχανε και αναγνωριση- αποδοχη απο τα μελη.

Η επιβιωση των προγονων μας ως ειδος εγινε απο αυτην ακριβως την ικανοτητα τους να κυριαρχουν. Μεγαλη η διαφορα ομως μεταξυ κυριαρχιας και ηγεσιας. Κυριαρχος ειναι οποιος εχει την εξουσια να εκμεταλλευεται τους αδυναμους. Λογω αναγκης συνεργασιας για να επιβιωσουν ομως η κυριαρχια μεσα στην ομαδα κρατηθηκε σε χαμηλο επιπεδο. Οι ηγετες των προιστορικων ανθρωπων ειχαν χρεος-αποστολη να προστατευουν την οικογενεια τους και οι εκαστοτε επικεφαλης των οικογενειων συνδεονταν-συνεργαζονταν για την προστασια της κοινοτητας τους. Ομως καθως εξασθενουσε ο κινδυνος απο αλλα ειδη, θα επρεπε να μειωθει και το φεουδαρχικο-κυριαρχικο καθεστως. Αντιθετα, η κυριαρχια δυστυχως παρεμενε και κατα την απουσια απειλης.
Εξαιρετικο παραδειγμα κυριαρχιας δινουν οι φεουδαρχες,μοναρχες. Για την αμυνα των κρατων τους κατειχαν την απολυτη εξουσια. Η ευθυνη των υπερασπιστων καθε κοιωνιας-κοινοτητας επεκταθηκε τοσο που η εξουσια τους περιελαμβανε την την ιδιοκτησια στα κοινα εσοδα.

Εκει ακριβως δημιουργηθηκε η οικονομικη φεουδαρχια. Μεταλλαχθηκαν απο υπερασπιστες σε απολυτους κυριαρχους που απαιτουσαν την κοινη ιδιοκτησια. Ο τροπος διοικησης ηταν αυτος του σημερινου δικτατορα. Για την διατηρηση της κυριαρχικης θεσεως τα βασιλεια του εκαστοτε μοναρχη διαιρεθηκαν σε φεουδαρχικα κρατη οπου δωθηκαν μεγαλα τμηματα γης σε συγγενεις και φιλους ωστε να εξαγοραστει η πιστη, η στρατιωτικη βοηθεια και η αναλογη νομιμοφροσυνη τους οποτε χρειαζοταν αναγκη.

Κατι αναλογο σε μικροτερη βαθμιδα χρειαστηκε να κανουν και οι αριστοκρατες ιδιοκτητες πλεον γης. Για προστασια της γης τους μαζεψαν στρατο κι εκτισαν πια καστρα φρουρια τα οποια και κυβερνουσαν ωσαν μικροι βασιλιαδες, για να εξασφαλισουν τον ελεγχο και την κυριαρχια των υπηκοων τους. Ετσι προεκυψαν οι ταξεις και οι κοινωνικη ανισοτητα. Στο καστρο ζουσαν εκτος απο τον ιδιο τον φεουδαρχη, οι στενοι συγγενεις του και οι πολυτιμοτεροι γιαυτον υπηκοοι του. Τεχνιτες, εμποροι και οι επιβαλοντες τον νομο του. Εξω ζουσαν οι κολιγοι, ακτημονες οπου παρειχαν και ρολο φυλακα σκυλου σε περιπτωση αιφνιδιαστικης επιθεσης απο εχθρους του γαιοκτημονα.

Η δοθεισα εξουσια στους αριστοκρατες-φεουδαρχες τους επετρεπε την εκμεταλευση των υπηρετων και των δουλων σε βαθμο να εξαναγκαζονται στην εργασια και το προιον αυτης να φορολογειται υπερ του φεουδαρχη. Ετσι οι ακτημονες οδηγουνταν στην υποταγη φτανοντας να εχουν την ιδια μοιρα με τα ζωα εργασιας. 

Οσο οι αριστοκρατες γαιοκτημονες αποκτουσαν δυναμη η ισχυς του μοναρχη μειωνονταν παρ'ολα αυτα συνεχισαν να συνηπαρχουν παρασιτικα εις βαρος των υπολοιπων φορολογωντας κι αποδυναμωνοντας τους αγροτες και δουλους. 

Σταδιακα προς αποφυγην ανταρσιας, οι κυριαρχοι αναγκαστηκε να θεσπισει νομους προσφεροντας φαινομενικα καποια δικαιωματα στο λαο τους. 

Μολις εμφανιστηκε ενα καπως φιλελευθερο συστημα που οι ιδιοι ονομασαν "Δημοκρατια", ο μοναρχης και η αριστοκρατια αρχισαν να επηρεαζουν και να ασκουν δυναμη στο κοινοβουλιο ςστε "ψηφιστηκε" νομοθεσια για να εξασφαλιστει το ανεπαφο της εξουσιας και της περιουσιας τους.

 Οποια ομοιοτητα με τις μερες μας οφειλω να αναρωτηθω κι εγω μαζι σας, λες και δεν περασε μια μερα απ' την φεουδαρχια στην δημοκρατια των ολιγων παλι...κατα πως λεει κι ο απλος λαος "αλλαξε ο Μανωλιος κι εβαλε τα ρουχα του αλλιως".

 Αρκετα ενδιαφερον παραμενει το γεγονος οτι οι σημερινοι πλουτοκρατορες και βασιλεις καταγονται απ' τους απογονους των μοναρχων της φεουδαρχικης εποχης. Καποιοι εξ αυτων δε βασιλευουν στην Δανια, στην Ολλανδια και στην Βρετανια. Συγγενεις τους καθονται στον θρονο του Βελγιου, της Σουηδιας, της Νορβηγιας και της Ισπανιας. Βεβαια πιο πολυ ως διακοσμητικη ατραξιον λειτουργουν οι σημερινοι μοναρχες αλλα η εξουσια, η επιρροη και ο πλουτος τους διολου ευκαταφρονητος δεν ειναι. Η γηραια Ελισσαβετ της Αγγλιας παραμενει στον θρονο της και η πλουσιοτερη γυναικα του κοσμου...

Η οικονομικη Ελιτ προηγουμενων γενεων χρησιμοποιησε την επιρροη και την ισχυ της ωστε να δημιουργηθει ενα σημερινο συστημα πολυσυνθετο και "Δημοκρατικο" που στην ουσια σπρωχνει τους πολιτες του κοσμου στην φεουδαρχια και την εξαθλιωση κοινωνικα, οικονομικα και πνευματικα...λετε να ειναι τυχαιο;