Μου λείπεις.....

Έχω τόσο ανάγκη να σου μιλήσω όσο ποτέ άλλοτε. Μπήκες σε μια ζωή που ήταν "ρυθμισμένη" με τους γνωστούς κανόνες αποδοχής και που βάδιζε σύμφωνα με τα πρέπει των άλλων και τα δικά μου. Με έμαθες ξανά να ανοίγομαι, να αφήνω την καρδιά μου να αισθάνεται, κατάφερες μετά από πάρα πολύ καιρό να την κάνεις να χτυπά πιο δυνατά.

Το πώς σε γνώρισα δεν έχει σημασία. Τώρα μάλιστα που τα βλέπω εξ αποστάσεως τα πράγματα ήταν γραφτό να γίνει έτσι. Τόσος καιρός, τόσοι μήνες και χρόνια που πέρασαν όλη μου η ζωή προετοιμαζόταν να σε γνωρίσω. Κι όταν αυτό έγινε όλα ήταν πιο ξεκάθαρα. Σε περίμενα αλλά δεν το ήξερα. Σε αγαπούσα αλλά δεν σε γνώριζα. Μόνο έτσι θα μπορέσω να βάλω λίγη λογική σε όλη την τρέλα του έρωτα που με κυρίευσε. Χωρίς αναστολές, ηθικούς φραγμούς, χωρίς τύψεις. Αισθανόμουν τόσο καλά με μένα και τους άλλους που με τρόμαζε αυτό. Το νόμιζα ανεξήγητο.

Όχι πια, όμως. Αισθανόμουν ότι είχα το άλλο μου μισό απέναντί μου. Το άλλο μισό από τον εαυτό μου. Ήσουν εκεί να μιλήσουμε για τόσα θέματα που έπαιρναν τόσο πολύ σημασία επειδή ήμασταν μαζί. Επειδή τα κουβεντιάζαμε μαζί. Και υπήρχαν και άλλα τόσα που δεν τα μιλήσαμε ποτέ γιατί δεν χρειαζόταν. Οι πραγματικές συζητήσεις ανάμεσα σε μένα και σένα είναι οι σιωπές. Αυτό που μετράει δεν είναι αυτό που λέμε αλλά αυτό που δεν χρειάζεται να πούμε. Όταν οι καρδιές μιλούν απλά το συναίσθημα ακούει.... Με έμαθες να ονειρεύομαι... Με προκάλεσες να κάνω όνειρα που δεν είχα το δικαίωμα να κάνω πράξη. Κι όμως ήσουν πάντα εκεί. "Υπομονή".....

Κι έτσι με έμαθες να κάνω όνειρα . Να βάζω στόχους, που είχαν άμεση σχέση με σένα πια. Να σε δω, να σε ακούσω, να σε αγγίξω.. Να κάνω πράξεις όσα αισθανόμουν.... Θέλω να σου δείξω..... Ότι είσαι το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου....
Γιατί το έζησα και συνεχίζω να το ζώ με όλο μου το είναι δίχως την τρέλα της νιότης και χωρίς τη δικαιολογία της ανωριμότητας.... Διάλεξα να σου μιλήσω, να γίνω κι εγώ ένα όνειρο δικό σου, που θα σκέφτεσαι και θα χαμογελάς.... Ξαφνικά θέλω να είμαι τα πάντα. Όλα εκείνα που σε τριγυρίζουν και παίρνουν αγάπη και φροντίδα από την ύπαρξή σου. Θέλω να είμαι τα άψυχα που απλά υπάρχουν και τα έμψυχα που γεμίζουν από την παρουσία σου. 

Μπορούσα να γίνω τα πάντα. Αν ήμουν ποτάμι θα ήμουν η ορμή του......αν ήμουν ήλιος θα ήμουν η ζεστασιά του......αν ήμουν ουρανός θα ήμουν η απεραντοσύνη του.....αν ήμουν νύχτα θα ήμουν τα αστέρια της..... μόνο και μόνο επειδή ήρθες στη ζωή μου και σε αγάπησα. Ανάμεσα στις φορές που έφευγες και γύριζες.....ακόμα και μέσα στην απογοήτευσή μου.... Ήσουν εκεί και ήμουν εδώ. Κι αν για μας, κάποιος από τους δύο ήταν σε λάθος μέρος, για τους υπόλοιπους ήταν υποχρέωσή μας να είμαστε έτσι......

Μου λείπεις.... Λείπει ένα κομμάτι της ζωής μου που το θέλω....πολύ.

Θέλω....να σου δείχνω το πόσο σε αγαπάω!

Είσαι το λιμάνι μου!....σ' αγαπάω....χθές σήμερα και πάντα ζωή μου....