Χαιρετώ σας....την αδυναμία μου για την Rock/Blues & Heavy Metal μουσική την ξέρετε.
Τι θα λέγατε να ακούσουμε και μια μπάντα απ την Σουηδία, τους Grand Magus που παίζει, καταπληκτικά πράγματα...
Οι Grand Magus δημιουργήθηκαν στη Σουηδία σαν αρχική ιδέα γύρω στα τέλη του '96 με το τελικό φορμάρισμα σε μπάντα στις αρχές του 2000 υπό την καθοδήγηση του κιθαρίστα και τραγουδιστή, Janne JB Christoffersson, παρέα με τον Fox Skinner, στα δεύτερα φωνητικά και το μπάσο, και τον Ludwig Witt στα ντράμς.
Η πρώτη τους κυκλοφορία, ήταν ένα split με τους Spiritual Beggars στο album των οποίων ο JB ερμήνευσε μοναδικά το "On Fire". To πρώτο album των Grand Magus κυκλοφόρησε το 2001 με τίτλο το όνομά τους, και σε 2 χρονάκια ύστερα, ακολούθησε το "Monument", που έκανε πολλούς να ακούσουν μετά προσοχής τούτη εδώ την μπάντα...!
Παρ' όλα αυτά όμως, δεν είχαμε δει κι ακούσει τίποτα, παρά μία ιδέα μόνο από τούτη την εκπληκτική μπάντα. Το ‘Wolf’s Return’ του 2005 ήταν ένας δίσκος φανταστικού Heavy Metal και το μεγάλο ξέσπασμα της μπάντας, έγινε το 2008, με το "Iron Will" που θεωρείται, ως ένα από τα αριστουργήματα στο metal, την τελευταία δεκαετία.
Το 2010 όμως, με το άλμπουμ "‘Hammer of the North" μεγάλωσε η φήμη της μπάντας, κι εξαπλώθηκε τόσο, που στο δικό μας Ελληνικό περιοδικό, Metal Hammer, κέρδισε τον τίτλο δίσκος της χρονιάς.
Την άνοιξη του 2012, οι Grand Magus ξαναχτύπησαν ακόμα πιο δυναμικά, με το νέο τους album "The Hunt" όπου επιστρέφοντας όσο ποτέ, στον κλασσικό Ηeavy Μetal ήχο, μας έδωσαν μία ακόμα εξαιρετική δουλειά, όπως και μας έχουν συνηθίσει βέβαια, με την πορεία τους αυτά τα χρόνια.
Ιδού, και λίγα σχόλια, από έγκυρα μουσικά περιοδικά...
Metal Hammer: «Tα δεδομένα τους είναι συγκεκριμένα: Manowar, Judas Priest, Rainbow με Dio και Accept….επικό heavy metal που πείθει, πλήρες στοιχείων Βόρειου παγανισμού, και σταθερό στις αξίες των 80’s»
Rockhard.gr: «Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σφιχτοδεμένο τρίο, που αγκαλιάζει την μυσταγωγία των RAINBOW, το επικό πάθος των πρώτων MANOWAR και την μελωδία των BLACK SABBATH της εποχής Dio. Ακούστε το “Son of last breath” με την επιβλητική εισαγωγή του, και τις folk καταβολές, και ταξιδέψτε σε βαρβαρικές εποχές, που λάτρεψαν το ατσάλι, και τον ήλιο σαν θεότητα.»
Εγώ πάλι λέω απλά, ακούστε τους όσοι δεν έτυχε να τους ακούσετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου