...σκοτεινές γωνιές και φωτεινές ακτίδες

Οι άνθρωποι είναι σαν τα ρούχα... έχουν την καλή και την ανάποδη πλευρά τους, και καλό είναι λοιπόν, να βλέπουμε την ανάποδη, γιατί εκεί κρύβεται η ετικέτα τους...

Γραφικοί πιθανώς καταντάμε σκεπτόμενοι και λέγοντας, όσα πιστεύουμε και ζούμε, γύρω απ τις ανθρώπινες σχέσεις και πράξεις...


Όμως, δύσκολα αλλάζει κανείς περπατησιά σε γέρον γάιδαρο... Τουτέστιν δεν ξεριζώνονται παλληκάρια έτσι απλά, τα όσα χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο...καλό ή σκάρτο...!Κι εγώ σε μια τελική, αυτός είμαι...μ' αρέσω...Ω Ναι...και δεν σκοπεύω να αλλάξω... μήτε την ζούρλια μου...μήτε την αυθόρμητη σκέψη...μα κυρίως, ουδέποτε την ειλικρινή καρδιά μου...

Καθήστε τώρα σεις, να μετράτε τις χαρακιές πάνω στα ντουφέκια σας...
Έχετε όμως κατά νου...τι μπορεί να κάνει, ένα απλό κοντοράβδι, σαν ζυγώσετε από κοντά...!!!
Φωτεινή ακτίδα στο πρόσωπο, η χαρά και η καλοσύνη του απλού ανθρώπου...


Σκοτεινές οι σκέψεις και τα θέλω του όμως, σαν αδικηθεί απάνω στο φιλότιμό του...!
Προς το παρόν ας ακούσουμε και τον Lemmy με την παρέα του...