Όπως έχω ξαναγράψει η σύγχρονη κοινωνία μέσα σε ένα γενικό παραλήρημα του φαίνεσθαι και της όποιας προσπάθειας για εξιλέωση, καθιερώνει κι από μια ημέρα παγκοσμίως αφιερωμένη σε κάτι.
Κάπως έτσι θέλοντας να ξορκίσουν και τον Αυτισμό, αποφάσισαν σαν σήμερα 2 του Απρίλη να ορίσουν την Παγκόσμια ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό. Κι όποιος έχει ενημερωθεί ας έρθει να μου κάνει κι εμένα του "αδαή" κάνα φροντιστήριο μπας και μάθω καμιά φορά τι σημαίνει Αυτισμός.
Αυτισμός.... αρχίζει απ το σημείο μηδέν, την γέννηση και φτάνει μέχρι το άπειρο. Ουδείς έχει βρει ακόμα αιτίες που κάποιος γεννιέται με Αυτισμό, γιατί Αυτιστικός γεννιέσαι δεν γίνεσαι. Και εντάξει το αποδέχεσαι "κάποια" στιγμή πως το παιδί σου είναι Αυτιστικό, το πως το αντιμετωπίζεις όμως στην καθημερινή δραστηριότητά του ποιος ξέρει στα αλήθεια να μας πει;
Ποιος πραγματικά άκουσε και κατάλαβε έναν Αυτιστικό άνθρωπο; Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε συναντήσει ποτέ Αυτιστικό μέχρι την στιγμή ίσως που θα μας χτυπήσει την πόρτα ζητώντας ισόβια φιλοξενία. Ας μην γελιόμαστε με αυτές τις παγκόσμιες ήμερες που λέγονται και γίνονται κάθε λογής φιέστες, διαλέξεις και πανηγυράκια. Δεν έχουν τίποτε επί της ουσίας να προσφέρουν εκτός απ το πάθος ορισμένων συνανθρώπων μας με ζεστή κι ευγενική καρδιά, που προσπαθούν να αφυπνίσουν τους υπολοίπους απ τον βαθύ λήθαργο του ατομισμού.
Ντόρος να γίνεται λοιπόν και να χουμε μετά να λέμε "είδες; το κάναμε το χρέος μας, πάμε τώρα".
Και μια ολόκληρη βιομηχανία στήνεται από πίσω με μάρκετινγκ διαφημίσεις, κονκάρδες μπλουζάκια και διάφορα άλλα εμβλήματα ευαισθητοποίησης που θα βάλουμε πάνω μας για να δείξουμε στους άλλους πως ναι, κι εμείς είμαστε ψυχοπονετικοί! Πως κι εμείς συμμετέχουμε στα ανθρωπιστικά κινήματα ακόμα κι αν δεν ξέρουμε την τύφλα μας για το αντικείμενο. Ενώ στο παρασκήνιο, άλλοι γιομίζουν τα πορτοφόλια τους απ όλο αυτό, κι άλλοι κτίζουν καριέρες και κοινωνική καταξίωση.
Χόρτασα με με τις γιορτούλες κύριοι κι αυτό νομίζω φαίνεται απ την λάμψη στο μάτι. Ναι δεν θα πάρω άλλο "ανθρωπιστική ελεημοσύνη". Αλήθειες ψάχνω και γνώση επί του αντικειμένου,. Όποιος πραγματικά ξέρει κι έχει την διάθεση να το μοιραστεί μαζί μας (γιατί δυστυχώς δεν είμαι μόνος, είμαστε πολλοί...κι είμαστε παντού ανά την υφήλιο) ας έρθει και θα τον υποδεχθούμε μετά βαΐων και κλάδων. Ημερίδες, σεμινάρια "ειδικών" καθαρά για συντεχνιακούς λόγους, απευθυνόμενα σε επαγγελματίες ή φοιτητές του κλάδου και μέσα εκεί σφήνα τάχα χατιρικώς και κάποιοι γονείς με το αζημίωτο βέβαια. Έχω παρακολουθήσει αρκετά από δαύτα μέσα στην αγωνιώδη αναζήτηση γνώσης και σαν εμένα κι άλλοι πολλοί, μα άνθρακας ο θησαυρός. Γιαυτό γράφονται οι λόγοι μου, για εκτόνωση, ενημέρωση και σαν αντίστοιχη κραυγή αν θέλετε, του "ακούει κάνεις;"
Ο Αυτισμός είναι μια διαταραχή του φάσματος και επηρεάζει κάθε άτομο με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό. Κάθε άτομο με αυτισμό είναι ένα άτομο, όπως και όλα τα άτομα, έχει μια μοναδική προσωπικότητα και συμπεριφορά. Μερικά άτομα ο Αυτισμός τα επηρεάζει ελαφρά όπου μπορεί να παρουσιάζουν μόνο μικρές καθυστερήσεις στη γλώσσα και μεγαλύτερες δυσκολίες με τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Μπορεί να έχουν δυσκολία στην έναρξη ή και τη διατήρηση μιας συνομιλίας. Ακόμα δυσκολεύονται στην αποδοχή λήξης και ματαίωσης μιας δραστηριότητας. Ότι έμαθα μέχρι τώρα είναι πως ειδικοί τελικά είναι αυτοί που ζουν δίπλα σε έναν αυτιστικό μιας και παρατηρούν όλη μέρα την συμπεριφορά του, φτάνει να μάθουν πως να την αποκωδικοποιούν και να εξελίσσονται. Αυτό που χρειάζονται οι Αυτιστικοί δεν είναι μήτε φιέστες μήτε ημερίδες και τα συναφή.
Αγάπη περιμένουν όπως συνηθίζω να λέω κι αποδοχή. Κι έχει σημασία το περιμένουν, δεν απαιτούν όπως εμείς οι μη Αυτιστικοί. Αποδοχή κι όχι αποστροφή οίκτου κι ενοχής. Αγάπη δίχως καταπίεση κι υπερπροστατευτικότητα, διαφορετικά αν δεν ξέρετε τι να κάνετε αγαπητοί όταν συναντήσετε έναν Αυτιστικό, μην ασχολείστε μαζί του. Αν όντως θέλετε να κάνετε κάτι, αφήστε τον ήσυχο να σας πλησιάσει αυτός κι εισπράξτε το αγνό συναίσθημα και την απλοϊκή σκέψη του. Κατανοήστε ή τουλάχιστον προσπαθήστε, τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους και πως συνυπάρχουν μέσα στον δικό μας αφιλόξενο συνήθως κόσμο....
Γιατί στην ουσία αυτό είναι ο Αυτισμός, απλοϊκή σκέψη κι έλλειψη της ικανότητας να κατανοεί τον χώρο και τον χρόνο στην ημερησία δραστηριότητά του κι έχει ανάγκη εμάς να του οργανώσουμε το καθημερινό πρόγραμμά του. Κάτι σαν ζωντανό organizer που λειτουργεί ακατάπαυστα.
Δεν μπορεί ένας Αυτιστικός να αντιληφθεί την έννοια του χρόνου με τον τρόπο που το κάνουμε μεις. Του λέμε πχ. μετά και δεν ξέρει τι είναι το μετά σε σχέση με την ώρα. Κατανοεί όμως μια δραστηριότητα όταν τελειώνει μόλις σταματήσει και το τραγούδι που ακούγεται παράλληλα. Έτσι αποτυπώνει την έννοια του χρόνου βάση της ώρας που διαρκεί η μουσική.
Ο Αυτισμός είναι μια πολύπλοκη νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή, που εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ανθρώπου και απομονώνει τον πάσχοντα από τον υπόλοιπο κόσμο, αποκτώντας πολλές εμμονές και στερεοτυπίες στην συμπεριφορά του. Εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 3 ετών και διαρκεί για όλη τη ζωή. Εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια, σε μια αναλογία 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι. Υπολογίζεται ότι 535.000 άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο πάσχουν από αυτισμό λέει η Επιστημονική προσέγγιση του θέματος. Κι έτσι μας σερβίρουν πιπιλίζοντας ήδη την καραμελίτσα περί εμμονών που διακατέχει τον Αυτιστικό. Δεν είναι όμως πάντα έτσι.
Εμμονές μπορεί να έχω κι εγώ σύμφωνα με τις προσεγγίσεις τους. Αν για παράδειγμα βρεθώ σε ένα άγνωστο περιβάλλον κι επάνω στο τραπέζι υπάρχει ένα σημειωματάριο και στυλός, όταν το πάρω δεν θα το ξαναβάλω εκεί εφόσον νομίζω πως αυτή είναι η θέση του; Κι αν ξαναβρεθώ στον ίδιο χώρο και το αντικείμενο είναι μια θέση παραδίπλα, πάλι δεν θα το βάλω στην θέση που εγώ νομίζω ως αρχική;
Και το ερώτημα που τίθεται, αυτό απ την πλευρά μου είναι εμμονή; Μάλλον ατομική εκτίμηση λέγεται της κατάστασης την οποία διαχειρίζομαι. Συνεπώς μην βιαζόμαστε να καρφώσουμε την ταμπελίτσα που κρατάμε πρόχειρη για κάθε περίσταση.
Το θέμα είναι ένα πολύπλευρο πρίσμα το οποίο ο καθείς το περιγράφει και το αναλύει ανάλογα με το ποια πλευρά του βλέπει. Κλείνω προς στιγμήν, και είμαι σε στάση αναμονής για την προσδοκώμενη αλλαγή, σε αντιλήψεις μα και χειροπιαστά αποτελέσματα της Παγκόσμιας; ημέρας για την Ενημέρωση περί Αυτισμού....
Κάπως έτσι θέλοντας να ξορκίσουν και τον Αυτισμό, αποφάσισαν σαν σήμερα 2 του Απρίλη να ορίσουν την Παγκόσμια ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό. Κι όποιος έχει ενημερωθεί ας έρθει να μου κάνει κι εμένα του "αδαή" κάνα φροντιστήριο μπας και μάθω καμιά φορά τι σημαίνει Αυτισμός.
Αυτισμός.... αρχίζει απ το σημείο μηδέν, την γέννηση και φτάνει μέχρι το άπειρο. Ουδείς έχει βρει ακόμα αιτίες που κάποιος γεννιέται με Αυτισμό, γιατί Αυτιστικός γεννιέσαι δεν γίνεσαι. Και εντάξει το αποδέχεσαι "κάποια" στιγμή πως το παιδί σου είναι Αυτιστικό, το πως το αντιμετωπίζεις όμως στην καθημερινή δραστηριότητά του ποιος ξέρει στα αλήθεια να μας πει;
Ποιος πραγματικά άκουσε και κατάλαβε έναν Αυτιστικό άνθρωπο; Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε συναντήσει ποτέ Αυτιστικό μέχρι την στιγμή ίσως που θα μας χτυπήσει την πόρτα ζητώντας ισόβια φιλοξενία. Ας μην γελιόμαστε με αυτές τις παγκόσμιες ήμερες που λέγονται και γίνονται κάθε λογής φιέστες, διαλέξεις και πανηγυράκια. Δεν έχουν τίποτε επί της ουσίας να προσφέρουν εκτός απ το πάθος ορισμένων συνανθρώπων μας με ζεστή κι ευγενική καρδιά, που προσπαθούν να αφυπνίσουν τους υπολοίπους απ τον βαθύ λήθαργο του ατομισμού.
Ντόρος να γίνεται λοιπόν και να χουμε μετά να λέμε "είδες; το κάναμε το χρέος μας, πάμε τώρα".
Και μια ολόκληρη βιομηχανία στήνεται από πίσω με μάρκετινγκ διαφημίσεις, κονκάρδες μπλουζάκια και διάφορα άλλα εμβλήματα ευαισθητοποίησης που θα βάλουμε πάνω μας για να δείξουμε στους άλλους πως ναι, κι εμείς είμαστε ψυχοπονετικοί! Πως κι εμείς συμμετέχουμε στα ανθρωπιστικά κινήματα ακόμα κι αν δεν ξέρουμε την τύφλα μας για το αντικείμενο. Ενώ στο παρασκήνιο, άλλοι γιομίζουν τα πορτοφόλια τους απ όλο αυτό, κι άλλοι κτίζουν καριέρες και κοινωνική καταξίωση.
Χόρτασα με με τις γιορτούλες κύριοι κι αυτό νομίζω φαίνεται απ την λάμψη στο μάτι. Ναι δεν θα πάρω άλλο "ανθρωπιστική ελεημοσύνη". Αλήθειες ψάχνω και γνώση επί του αντικειμένου,. Όποιος πραγματικά ξέρει κι έχει την διάθεση να το μοιραστεί μαζί μας (γιατί δυστυχώς δεν είμαι μόνος, είμαστε πολλοί...κι είμαστε παντού ανά την υφήλιο) ας έρθει και θα τον υποδεχθούμε μετά βαΐων και κλάδων. Ημερίδες, σεμινάρια "ειδικών" καθαρά για συντεχνιακούς λόγους, απευθυνόμενα σε επαγγελματίες ή φοιτητές του κλάδου και μέσα εκεί σφήνα τάχα χατιρικώς και κάποιοι γονείς με το αζημίωτο βέβαια. Έχω παρακολουθήσει αρκετά από δαύτα μέσα στην αγωνιώδη αναζήτηση γνώσης και σαν εμένα κι άλλοι πολλοί, μα άνθρακας ο θησαυρός. Γιαυτό γράφονται οι λόγοι μου, για εκτόνωση, ενημέρωση και σαν αντίστοιχη κραυγή αν θέλετε, του "ακούει κάνεις;"
Ο Αυτισμός είναι μια διαταραχή του φάσματος και επηρεάζει κάθε άτομο με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό. Κάθε άτομο με αυτισμό είναι ένα άτομο, όπως και όλα τα άτομα, έχει μια μοναδική προσωπικότητα και συμπεριφορά. Μερικά άτομα ο Αυτισμός τα επηρεάζει ελαφρά όπου μπορεί να παρουσιάζουν μόνο μικρές καθυστερήσεις στη γλώσσα και μεγαλύτερες δυσκολίες με τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Μπορεί να έχουν δυσκολία στην έναρξη ή και τη διατήρηση μιας συνομιλίας. Ακόμα δυσκολεύονται στην αποδοχή λήξης και ματαίωσης μιας δραστηριότητας. Ότι έμαθα μέχρι τώρα είναι πως ειδικοί τελικά είναι αυτοί που ζουν δίπλα σε έναν αυτιστικό μιας και παρατηρούν όλη μέρα την συμπεριφορά του, φτάνει να μάθουν πως να την αποκωδικοποιούν και να εξελίσσονται. Αυτό που χρειάζονται οι Αυτιστικοί δεν είναι μήτε φιέστες μήτε ημερίδες και τα συναφή.
Αγάπη περιμένουν όπως συνηθίζω να λέω κι αποδοχή. Κι έχει σημασία το περιμένουν, δεν απαιτούν όπως εμείς οι μη Αυτιστικοί. Αποδοχή κι όχι αποστροφή οίκτου κι ενοχής. Αγάπη δίχως καταπίεση κι υπερπροστατευτικότητα, διαφορετικά αν δεν ξέρετε τι να κάνετε αγαπητοί όταν συναντήσετε έναν Αυτιστικό, μην ασχολείστε μαζί του. Αν όντως θέλετε να κάνετε κάτι, αφήστε τον ήσυχο να σας πλησιάσει αυτός κι εισπράξτε το αγνό συναίσθημα και την απλοϊκή σκέψη του. Κατανοήστε ή τουλάχιστον προσπαθήστε, τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους και πως συνυπάρχουν μέσα στον δικό μας αφιλόξενο συνήθως κόσμο....
Γιατί στην ουσία αυτό είναι ο Αυτισμός, απλοϊκή σκέψη κι έλλειψη της ικανότητας να κατανοεί τον χώρο και τον χρόνο στην ημερησία δραστηριότητά του κι έχει ανάγκη εμάς να του οργανώσουμε το καθημερινό πρόγραμμά του. Κάτι σαν ζωντανό organizer που λειτουργεί ακατάπαυστα.
Δεν μπορεί ένας Αυτιστικός να αντιληφθεί την έννοια του χρόνου με τον τρόπο που το κάνουμε μεις. Του λέμε πχ. μετά και δεν ξέρει τι είναι το μετά σε σχέση με την ώρα. Κατανοεί όμως μια δραστηριότητα όταν τελειώνει μόλις σταματήσει και το τραγούδι που ακούγεται παράλληλα. Έτσι αποτυπώνει την έννοια του χρόνου βάση της ώρας που διαρκεί η μουσική.
Ο Αυτισμός είναι μια πολύπλοκη νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή, που εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ανθρώπου και απομονώνει τον πάσχοντα από τον υπόλοιπο κόσμο, αποκτώντας πολλές εμμονές και στερεοτυπίες στην συμπεριφορά του. Εκδηλώνεται πριν από την ηλικία των 3 ετών και διαρκεί για όλη τη ζωή. Εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια, σε μια αναλογία 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι. Υπολογίζεται ότι 535.000 άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο πάσχουν από αυτισμό λέει η Επιστημονική προσέγγιση του θέματος. Κι έτσι μας σερβίρουν πιπιλίζοντας ήδη την καραμελίτσα περί εμμονών που διακατέχει τον Αυτιστικό. Δεν είναι όμως πάντα έτσι.
Εμμονές μπορεί να έχω κι εγώ σύμφωνα με τις προσεγγίσεις τους. Αν για παράδειγμα βρεθώ σε ένα άγνωστο περιβάλλον κι επάνω στο τραπέζι υπάρχει ένα σημειωματάριο και στυλός, όταν το πάρω δεν θα το ξαναβάλω εκεί εφόσον νομίζω πως αυτή είναι η θέση του; Κι αν ξαναβρεθώ στον ίδιο χώρο και το αντικείμενο είναι μια θέση παραδίπλα, πάλι δεν θα το βάλω στην θέση που εγώ νομίζω ως αρχική;
Και το ερώτημα που τίθεται, αυτό απ την πλευρά μου είναι εμμονή; Μάλλον ατομική εκτίμηση λέγεται της κατάστασης την οποία διαχειρίζομαι. Συνεπώς μην βιαζόμαστε να καρφώσουμε την ταμπελίτσα που κρατάμε πρόχειρη για κάθε περίσταση.
Το θέμα είναι ένα πολύπλευρο πρίσμα το οποίο ο καθείς το περιγράφει και το αναλύει ανάλογα με το ποια πλευρά του βλέπει. Κλείνω προς στιγμήν, και είμαι σε στάση αναμονής για την προσδοκώμενη αλλαγή, σε αντιλήψεις μα και χειροπιαστά αποτελέσματα της Παγκόσμιας; ημέρας για την Ενημέρωση περί Αυτισμού....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου